سوره انعام – آیه 124
وَ إذا جاءَتْهُمْ آیَةٌ قالوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتَّی نُؤْتی مِثْلَ ما أوتیَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ أعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ سَیُصیبُ الَّذینَ أجْرَموا صَغارٌ عِنْدَ اللّهِ وَ عَذابٌ شَدیدٌ بِما کانوا یَمْکُرونَ (124)
و هنگامی که بیاید آن ها را نشانه خاص بزرگ، گویند: «هرگز ایمان نمیآوریم تا داده شود ما را مانند آن چه داده شده رسولان الله را»، الله عالمترین است که کجا قرار میدهد رسالتهایش را، به زودی اصابت میکند کسانی را که جرم کردند، خواری نزد الله و عذابی شدید به آنچه نقشهکشی میکردند. (124)
و چون آیهای سویشان آید گویند: هرگز ایمان نیاریم مگر نظیر آنچه پیمبران را دادهاند بما نیز دهند. خدا بهتر داند، بزودی نزد خدا برای آن نیرنگها که میکردهاند خفتی بآنها میرسد و عذابی سخت. (124)
و چون آیتی برایشان بیاید، میگویند: «هرگز ایمان نمیآوریم تا اینکه نظیر آنچه به فرستادگان خدا داده شده است به ما [نیز] داده شود.» خدا بهتر میداند رسالتش را کجا قرار دهد. به زودی، کسانی را که مرتکب گناه شدند، به [سزای] آنکه نیرنگ میکردند، در پیشگاه خدا خواری و شکنجهای سخت خواهد رسید. (124)
و چون آیه و معجزهای بر آنها (کفار قریش) بیاید میگویند: ما هرگز ایمان نمیآوریم تا به ما نیز آنچه به فرستادگان خدا داده شده (از نبوت و کتاب و معجزه) داده شود خداوند داناتر است که رسالت خود را در کجا قرار دهد به زودی کسانی را که گناه کردهاند ذلیت و خواریی در نزد خدا، و عذابی سخت به سزای مکری که انجام میدادند خواهد رسید. (124)