سوره انعام – آیه ۱۲۴

و هنگامی که بیاید آن ها را نشانه خاص بزرگ، گویند: «هرگز ایمان نمی‌آوریم تا داده شود ما را مانند آن چه داده شده رسولان الله را»، الله عالم‌ترین است که کجا قرار می‌دهد رسالت‌هایش را، به زودی اصابت می‌کند کسانی را که جرم کردند، خواری نزد الله و عذابی شدید به آن‌چه نقشه‌کشی می‌کردند. (۱۲۴)

و چون آیه‏ای سویشان آید گویند: هرگز ایمان نیاریم مگر نظیر آنچه پیمبران را داده‏اند بما نیز دهند. خدا بهتر داند، بزودی نزد خدا برای آن نیرنگها که میکرده‏اند خفتی بآنها میرسد و عذابی سخت. (۱۲۴)

و چون آیتی برایشان بیاید، می‏گویند: «هرگز ایمان نمی‏آوریم تا اینکه نظیر آنچه به فرستادگان خدا داده شده است به ما [نیز] داده شود.» خدا بهتر می‏داند رسالتش را کجا قرار دهد. به زودی، کسانی را که مرتکب گناه شدند، به [سزای‏] آنکه نیرنگ می‏کردند، در پیشگاه خدا خواری و شکنجه‏ای سخت خواهد رسید. (۱۲۴)

و چون آیه و معجزه‏ای بر آنها (کفار قریش) بیاید می‏گویند: ما هرگز ایمان نمی‏آوریم تا به ما نیز آنچه به فرستادگان خدا داده شده (از نبوت و کتاب و معجزه) داده شود خداوند داناتر است که رسالت خود را در کجا قرار دهد به زودی کسانی را که گناه کرده‏اند ذلیت و خواریی در نزد خدا، و عذابی سخت به سزای مکری که انجام می‏دادند خواهد رسید. (۱۲۴)