سوره بقره – آیه 275 و 276

کسانی که می‌خورند ربا، قیام نمی‌کنند مگر مانند قیام کسی که آشفته می‌کند او را شیطان از برخورد. آن بدین جهت است که آن‌ها گفتند: «این است و جز این نیست که داد و ستد، مانند ربا است.» در حالی که حلال کرد الله داد و ستد را و حرام کرد ربا را. پس کسی که بیاید او را موعظه‌ای از (جانب) پروردگارش، پس باز ایستد پس برای او است آن‌چه گذشته و کارش به سوی الله است و کسی که باز گردد، پس آن‌ها هم‌نشینان آتش هستند، آن‌ها در آن جاودانه‌اند. (275) نابود می‌کند الله ربا را در حالی که فزونی می‌بخشد صدقات را و الله دوست نمی‌دارد هر کفران کننده گناه‌کاری را. (276)

کسانی که ربا میخورند برنخیزند مگر چون آنکس که شیطان بجنون آشفته‏اش میکند. از آنرو که گویند: معامله چون رباست و بس. ولی خدا معامله را حلال کرده و ربا را حرام، هر که را از پروردگارش پندی آید و بس کند، آنچه گذشته از آن اوست و کار وی با خداست، و هر که تکرار کند آنها جهنمیانند و خودشان در آن جاودانند (275) خدا ربا را کاهش میدهد و صدقه‏ها را افزون میکند که خدا مردم ناسپاس بد نهاد را دوست ندارد. (276)

کسانی که ربا می‏خورند، [از گور] برنمی‏خیزند مگر مانند برخاستن کسی که شیطان بر اثر تماس، آشفته‏سرش کرده است. این بدان سبب است که آنان گفتند: «داد و ستد صرفا مانند رباست.» و حال آنکه خدا داد و ستد را حلال، و ربا را حرام گردانیده است. پس، هر کس، اندرزی از جانب پروردگارش بدو رسید، و [از رباخواری‏] باز ایستاد، آنچه گذشته، از آن اوست، و کارش به خدا واگذار می‏شود، و کسانی که [به رباخواری‏] باز گردند، آنان اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود. (275) خدا از [برکت‏] ربا می‏کاهد، و بر صدقات می‏افزاید، و خداوند هیچ ناسپاس گناهکاری را دوست نمی‏دارد. (276)

کسانی که ربا می‏خورند، (در میان مردم) قیام و رفتاری ندارند مگر مانند رفتار کسی که شیطان او را به برخورد خود دیوانه کرده (تعادل رفتار او را به هم زده). این بدان سبب است که آنها گفتند: بی‏تردید داد و ستد نیز مانند رباست، در حالی که خداوند داد و ستد را حلال و ربا را حرام نموده. پس هر که پندی از جانب پروردگارش بدو رسد و (از رباخواری) باز ایستد، آنچه گذشته از آن اوست (سودی که پیش از نزول حکم ربا گرفته مال اوست)، و کارش (از نظر کیفر اخروی) با خداست، و کسانی که (به رباخواری) بازگردند آنها اهل آتشند، در آن جاودان خواهند ماند. (275) خداوند ربا را نابود می‏کند (برکت مال ربوی را می‏برد) و صدقات را فزونی می‏بخشد، و خداوند هیچ کفران‏کننده گنهکاری را دوست نمی‏دارد. (276)