سوره نساء – آیه 42
یَوْمَئِذٍ یَوَدُّ الَّذینَ کَفَروا وَ عَصَوُا الرَّسولَ لَوْ تُسَوَّی بِهِمُ الْأرْضُ وَ لا یَکْتُمونَ اللّهَ حَدیثاً (42)
زمانی که دوست میدارند کسانی که کفر ورزیدند و عصیان کردند رسول را، کاش یکسان میشدند با زمین، کتمان نمیکنند الله را سخنی (42)
در آنروز کسانی که کفر ورزیدهاند و این پیمبر را نافرمانی کردهاند آرزو دارند با زمین یکسان شوند، و سخنی را از خدا پوشیده نمیدارند (42)
آن روز، کسانی که کفر ورزیدهاند، و از پیامبر [خدا] نافرمانی کردهاند، آرزو میکنند که ای کاش با خاک یکسان میشدند. و از خدا هیچ سخنی را پوشیده نمیتوانند داشت. (42)
در آن روز کسانی که کفر ورزیدهاند و فرستاده خدا را نافرمانی کردهاند دوست میدارند که کاش با (خاک) زمین یکسان میشدند و از خداوند هیچ سخنی را پنهان نمیتوانند داشت. (42)