سوره انعام – آیه 148
سَیَقولُ الَّذینَ أشْرَکوا لَوْ شاءَ اللّهُ ما أشْرَکْنا وَ لا آباؤُنا وَ لا حَرَّمْنا مِنْ شَیْءٍ کَذلِکَ کَذَّبَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ حَتَّی ذاقوا بَأْسَنا قُلْ هَلْ عِنْدَکُمْ مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِموهُ لَنا إنْ تَتَّبِعونَ إلاَّ الظَّنَّ وَ إنْ أنْتُمْ إلاَّ تَخْرُصونَ (148)
به زودی خواند گفت آنها که شرک ورزیدند: «اگر میخواست الله، شرک نمیورزیدیم ما و نه نیاکان (پدران) ما و نه حرام میکردیم از چیزی». اینگونه تکذیب کردند کسانی از قبلشان تا چشیدند سختی ما را. بگو: «آیا نزد شما (چیزی) از علم هست؟ پس خارج کنید آن را برای ما»، که تبعیت نمیکنید مگر گمان را و نیستید شما مگر حدس زنندگان. (148)
کسانی که شرک آوردهاند، خواهند گفت اگر خدا میخواست، نه ما شرک میآوردیم و نه پدرانمان، و چیزی را حرام نمیکردیم، کسانی که پیش از آنها بودند، نیز چنین تکذیب کردند تا صلابت ما را چشیدند. بگو مگر پیش شما دانشی هست که آنرا بما آشکار کنید! شما جز پیروی گمان نمیکنید و جز تخمین نمیزنید. (148)
کسانی که شرک آوردند به زودی خواهند گفت: «اگر خدا میخواست، نه ما و نه پدرانمان شرک نمیآوردیم، و چیزی را [خودسرانه] تحریم نمیکردیم.» کسانی هم که پیش از آنان بودند، همین گونه [پیامبران خود را] تکذیب کردند، تا عقوبت ما را چشیدند. بگو: «آیا نزد شما دانشی هست که آن را برای ما آشکار کنید؟ شما جز از گمان پیروی نمیکنید، و جز دروغ نمیگویید.» (148)
به زودی کسانی که شرک ورزیدهاند خواهند گفت: اگر خدا میخواست نه ما شرک میآوردیم و نه پدران ما، و نه چیزی را (بر خویش) حرام میکردیم (پس خدا به شرک و تحریم ما راضی است)! کسانی که پیش از آنها بودند (نیز پیامبرانشان را درباره حرمت شرک و بدعت) این گونه تکذیب کردند تا عذاب ما را چشیدند. بگو: آیا در نزد شما علمی (مستدل) هست تا برای ما بیرون آورید؟! شما جز از گمان پیروی نمیکنید و جز به تخمین سخن نمیگویید (زیرا لازمه عدم منع تکوینی از شرک و تحریم، رضایت به آنها نیست). (148)