حدیث ۷۸۶

(۷۸۶، ۷۲۸۳، ۴۵۷۹ و ۴۵۸۰) الکافی (ح ۵۷۳۶ و ۵۷۳۸) و التهذیب (ج ۴، ح ۲۹۷): عَلی بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خالِدٍ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ یحْیی عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ مُسْکانَ عَنْ أبی‌بَصیرٍ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «إنَّما الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَ الْمَساکینِ»». قالَ: «الْفَقیرُ الَّذی لا یَسْألُ النّاسَ وَ الْمِسْکینُ أجْهَدُ مِنْهُ وَ الْبائِسُ أجْهَدُهُمْ …»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از ابن عیسی الاشعری از محمد بن خالد البرقی از عبدالله بن یحیی الکاهلی از عبدالله بن مسکان از ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
ایشان مختصر این روایت را از محمد بن یحیی العطار از محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب از صفوان بن یحیی از علاء بن رزین از محمد بن مسلم نیز روایت کرده است.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقة‌الاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن أو ضعیف (طریق اول الکافی). صحیح (طریق دوم الکافی). حسن (التهذیب).

ابوبصیر روایت کرد: «به ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام عرض کردم: «کلام الله عز و جل: «إنَّما الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَ الْمَساکینِ»». فرمودند: «فقیر کسی است که از مردم گدایی نمی‌کند و مسکین پر تلاش‌تر از او است و بائس پرتلاش‌تر از آن‌ها …»»