سوره مائده – آیه 20
وَ إذْ قالَ موسی لِقَوْمِهِ یا قَوْمِ اذْکُروا نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْکُمْ إذْ جَعَلَ فیکُمْ أنْبیاءَ وَ جَعَلَکُمْ مُلوکاً وَ آتاکُمْ ما لَمْ یُؤْتِ أحَداً مِنَ الْعالَمینَ (20)
و هنگامی که گفت موسی به قومش: «ای قوم من! یاد آورید نعمت الله را بر خودتان، هنگامی که قرار داد در شما انبیایی و قرار داد شما را پادشاهانی و عطا کرد شما را آنچه نداد احدی از جهانیان را. (20)
و چون موسی بقوم خویش گفت: ای قوم! نعمت خدا را بیاد آرید که میان شما پیمبران پدید آورده و شما را آزادگان کرده و چیزهایتان داده که بهیچ کس از جهانیان نداده بود (20)
و [یاد کن] زمانی را که موسی به قوم خود گفت: «ای قوم من، نعمت خدا را بر خود یاد کنید، آن گاه که در میان شما پیامبرانی قرار داد، و شما را پادشاهانی ساخت، و آنچه را که به هیچ کس از جهانیان نداده بود، به شما داد.» (20)
و (به یاد آر) هنگامی که موسی به قوم خود گفت: ای قوم من، نعمت خدا را بر خود متذکر شوید، آن گاه که در میان شما پیامبرانی قرار داد و شما را فرمانروایان (مردم) ساخت و به شما چیزی داد که به احدی از جهانیان نداد (مانند غرق کردن دشمنتان، تورات مبسوط، سنگ چشمهزا و منی و سلوی). (20)