سوره رعد – آیه ۲ و ۳

اللّهُ الَّذی رَفَعَ السَّماواتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها ثُمَّ اسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ یَجْری لِأجَلٍ مُسَمًّی یُدَبِّرُ الْأمْرَ یُفَصِّلُ الْآیاتِ لَعَلَّکُمْ بِلِقاءِ رَبِّکُمْ توقِنونَ (۲) وَ هُوَ الَّذی مَدَّ الْأرْضَ وَ جَعَلَ فیها رَواسیَ وَ أنْهاراً وَ مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فیها زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ یُغْشی اللَّیْلَ النَّهارَ إنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرونَ (۳)

الله کسی است که برافراشت آسمان‌ها و به غیر ستون‌هایی که ببینید آن را، حال آن‌که مستقر شده است بر عرش، تسخیر کرد خورشید و ماه را، همه جریان می‌یابند تا مهلت علامت‌گذاری شده، تدبیر می‌کند کار را، تفصیل می‌دهد نشانه‌های خاص را، باشد که به لقای پروردگارتان یقین ورزید. (۲) و او کسی است که گسترانید زمین را و قرار داد در آن کوه‌ها و نهرها را و از همه ثمره‌ها قرار داد دو زوج دوتایی، می‌پوشاند شب را روز، به یقین در آن نشانه‌های خاصی است برای قومی که تفکر می‌کنند. (۳)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه