حدیث ۶۹۷۳

(۶۹۷۳) الکافی (ح ۳۳۶) و التوحید (ح ۳۱۷): وَ عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَیْدٍ عَنْ عاصِمِ بْنِ حُمَیْدٍ عَنْ أبی‌بَصیرٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «مَنْ زَعَمَ أنَّ اللهَ مِنْ شَیْءٍ أوْ فی شَیْءٍ أوْ عَلَی شَیْءٍ، فَقَدْ کَفَرَ.» قُلْتُ: «فَسِّرْ لی.» قالَ: «أعْنی بِالْحَوایَةِ مِنَ الشَّیْءِ لَهُ أوْ بِإمْساکٍ لَهُ أوْ مِنْ شَیْءٍ سَبَقَهُ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی از نضر بن سوید از عاصم بن حمید از ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را از محمد بن حسن بن احمد بن ولید از حسین بن حسن بن ابان از حسین بن سعید الاهوازی به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن.

ابوبصیر روایت کرد از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام (روایت کرد که) فرمودند: «کسی که تصور کند که الله از چیزی است یا در چیزی است یا بر چیزی است، کفر ورزیده است.» عرض کردم: «برایم توضیح دهید.» فرمودند: «منظورم به جمع شدن در چیزی است یا به نگه‌داشته شدن او یا از چیزی که او را سبقت گیرد است.»