سوره یوسف – آیه ۱۱۰

تا هنگامی که مأیوس شدند رسولان و گمان بردند که آن‌ها به تحقیق تکذیب شده‌اند، آمد آن‌ها را یاری ما، پس نجات دادیم کسی را که می‌خواهیم و باز نمی‌گردد سختی ما از قوم مجرمان. (۱۱۰)

[مهلتی بود] تا وقتی که پیمبران نومید شدند و بدانستند که تکذیب شده‏اند نصرت ما بیامدشان و هر که را خواستیم نجات دادیم و صلابت ما از گروه بدکاران دفع نمیشد (۱۱۰)

تا هنگامی که فرستادگان [ما] نومید شدند و [مردم‏] پنداشتند که به آنان واقعا دروغ گفته شده، یاری ما به آنان رسید. پس کسانی را که می‏خواستیم، نجات یافتند، و [لی‏] عذاب ما از گروه مجرمان برگشت ندارد. (۱۱۰)

(رسولان ما دعوت کردند و ملیت‏ها انکار نمودند) تا آن گاه که فرستادگان ما احساس یأس کردند و (ملیت هم) گمان بردند که به آنها دروغ گفته شده، (به ناگاه) یاری ما به آنها رسید، پس کسانی که می‏خواستیم رهانیده شدند و (البته) عذاب ما از گروه گنهکاران برگردانده نمی‏شود. (۱۱۰)