ما کانَ لِنَبیٍّ أنْ یَکونَ لَهُ أسْری حَتَّی یُثْخِنَ فی الْأرْضِ تُریدونَ عَرَضَ الدُّنْیا وَ اللّهُ یُریدُ الْآخِرَةَ وَ اللّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ (۶۷)
و نباشد برای نبیای که باشد برای او اسیرانی تا محکم کند در زمین، میخواهید متاع دنیا را در حالی که الله میخواهد آخرت را و الله همیشه با عزت همیشه با حکمت است. (۶۷)
پیمبری را نسزد که اسیرانی داشته باشد، تا در زمین کشتار بسیار کند، شما خواسته دنیا خواهید و خدا [برای شما] پاداش آخرت خواهد که خدا نیرومند و فرزانه است (۶۷)
هیچ پیامبری را سزاوار نیست که [برای اخذ سربها از دشمنان] اسیرانی بگیرد، تا در زمین به طور کامل از آنان کشتار کند. شما متاع دنیا را میخواهید و خدا آخرت را میخواهد، و خدا شکستناپذیر حکیم است. (۶۷)
(از نظر تأسیس و دوام حکومت الهی) هیچ پیامبری را نسزد و نرسد که او را اسیران (جنگی) باشد تا آن گاه که حکومتش را در روی زمین قوام و استحکام بخشد (بلکه باید دشمن در حال جنگ کشته شود)، شما متاع دنیا را میخواهید (که اسیران را بفروشید یا با فدیه آزاد کنید) و خدا آخرت را میخواهد، و خدا مقتدر شکستناپذیر و صاحب حکمت است. (۶۷)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج