سوره اعراف – آیه ۱۷۲

و هنگامی که گرفت پروردگارت از فرزندان آدم از پشتشان ذریه آن‌ها را و شاهد گرفت آن‌ها را بر خودشان: «آیا نیستم پروردگار شما؟» گفتند: «آری! شهادت دادیم». تا نگویید زمان قیامت: «به یقین ما بودیم از این غافلان». (۱۷۲)

و چون پروردگارت از پسران آدم، از پشتهایشان، نژادشان را بیاورد و آنها را بر خودشان گواه کرد که مگر من پروردگار شما نیستم! گفتند: چرا، گواهی میدهیم. تا روز رستاخیز نگویید که از این نکته غافل بوده‏ایم (۱۷۲)

و هنگامی را که پروردگارت از پشت فرزندان آدم، ذریه آنان را برگرفت و ایشان را بر خودشان گواه ساخت که آیا پروردگار شما نیستم؟ گفتند: «چرا، گواهی دادیم» تا مبادا روز قیامت بگویید ما از این [امر] غافل بودیم. (۱۷۲)

و آن گاه که پروردگار تو از بنی آدم، از صلبشان اولادشان را برگرفت (آنها را در دنیا از صلب یکدیگر به تدریج در طول تاریخ بیرون آورد) و آنها را (به وسیله درک عقولشان و ابلاغ پیامبران) بر خودشان گواه گرفت که آیا من پروردگار شما نیستم؟ (۱۷۲)