حدیث 4054
(4054) الکافی (ح 10156) و التهذیب (ج 7، ح 1670): أبوعَلیٍّ الْأشْعَریُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِالْجَبّارِ عَنْ صَفْوانَ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ عَبْدِالرَّحْمَنِ الْحَذّاءِ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «کانَ عَلیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام لا یَرَی بِالْعَزْلِ بَأْساً. فَقَرَأ هَذِهِ الْآیَةَ: «وَ إذْ أخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنی آدَمَ مِنْ ظُهورِهِمْ ذُرّیَّتَهُمْ وَ أشْهَدَهُمْ عَلی أنْفُسِهِمْ أ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالوا بَلی»، فَکُلُّ شَیْءٍ أخَذَ اللهُ مِنْهُ الْمیثاقَ، فَهُوَ خارِجٌ وَ إنْ کانَ عَلَی صَخْرَةٍ صَمّاءَ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از احمد بن ادریس القمی از محمد بن عبدالجبار از صفولن بن یحیی از ابن ابی‌عمیر از عبدالرحمن الحذاء که همان ایوب بن عطیه است و همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول و الظاهر عن ابی‌عبدالرحمن الحذاء، هو ایوب بن عطیه الثقه، فیکون الخیر صحیحا.
* * *
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «علی بن حسین علیهماالسلام مشکلی در عزل نمی‌دید. پس این آیه را قرائت فرمود: «وَ إذْ أخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنی آدَمَ مِنْ ظُهورِهِمْ ذُرّیَّتَهُمْ وَ أشْهَدَهُمْ عَلی أنْفُسِهِمْ أ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالوا بَلی»، پس هر چیزی که الله از او پیمان محکم گرفت، پس آن خارج می‌شود،اگر چه بر صخره سخت باشد.»