سوره اعراف – آیه 33
قُلْ إنَّما حَرَّمَ رَبّیَ الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الْإثْمَ وَ الْبَغْیَ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ أنْ تُشْرِکوا بِاللّهِ ما لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ أنْ تَقولوا عَلَی اللّهِ ما لا تَعْلَمونَ (33)
بگو: «این است و جز این نیست که حرام کرد پروردگارم فواحش (زشتکاریها) را، آنچه ظاهر شود از آن و آنچه پنهان ماند و گناه و تجاوز به غیر حق را و آنکه شرک ورزید به الله، آنچه نازل نکرده به آن دلیلی (تسلطی) و آنکه بگویید بر الله آنچه نمیدانید را.» (33)
بگو پروردگار من همه کارهای زشت را، آنچه عیان است و آنچه نهان است حرام کرده و گناه و سرکشی بناحق را و اینکه چیزهایی را که دلیلی در باره آن نازل نشده شریک خدا پندارید و اینکه راجع بخدا چیزها گویید که نمیدانید [همه را حرام کرده] (33)
بگو: «پروردگار من فقط زشتکاریها را- چه آشکارش [باشد] و چه پنهان- و گناه و ستم ناحق را حرام گردانیده است و [نیز] اینکه چیزی را شریک خدا سازید که دلیلی بر [حقانیت] آن نازل نکرده و اینکه چیزی را که نمیدانید به خدا نسبت دهید. (33)
بگو: جز این نیست که پروردگار من کارهای زشت را چه آنچه از آنها ظاهر باشد و چه آنچه پنهان باشد (مانند عقاید فاسد و عملهای بد نهانی) حرام کرده و نیز هر گناه و تعدیی به ناحق (به حقوق دیگران) را و نیز اینکه چیزی را که خداوند بر آن حجت و برهانی نازل نکرده شریک خدا سازید و آنچه را که نمیدانید به او نسبت دهید. (33)