سوره انعام – آیه 52
وَ لا تَطْرُدِ الَّذینَ یَدْعونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشیِّ یُریدونَ وَجْهَهُ ما عَلَیْکَ مِنْ حِسابِهِمْ مِنْ شَیْءٍ وَ ما مِنْ حِسابِکَ عَلَیْهِمْ مِنْ شَیْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَکونَ مِنَ الظّالِمینَ (52)
و طرد مکن کسانی را که میخوانند پروردگارشان را به صبح و شام، میخواهند توجه او را، نیست بر تو از حساب آنها از چیزی و نیست از حساب تو بر آنها از چیزی، پس (اگر) طرد کردن آنها، پس باشی از ظالمان. (52)
کسانی را که بامداد و شبانگاه پروردگار خویش را میخوانند، و رضای او میخواهند، طرد مکن، از حساب آنها چیزی بعهده تو نیست و از حساب تو چیزی بعهده آنها نیست که طردشان کنی و از ستمکاران شوی (52)
و کسانی را که پروردگار خود را بامدادان و شامگاهان میخوانند- در حالی که خشنودی او را میخواهند- مران. از حساب آنان چیزی بر عهده تو نیست، و از حساب تو [نیز] چیزی بر عهده آنان نیست، تا ایشان را برانی و از ستمکاران باشی. (52)
و کسانی را که پروردگار خود را صبحگاه و شامگاه میخوانند در حالی که خشنودی و نزدیکی به او را میخواهند از خود مران نه چیزی از حساب آنان (از وظایف اعتقادی و عملی و پاداششان) بر عهده تو است و نه چیزی از حساب تو بر عهده آنها تا آنها را برانی و از ستمکاران باشی. (52)