حدیث ۹۳۷۶

(۹۳۷۶) الکافی (ح ۳۹۶۸): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَیْدٍ عَنِ الْقاسِمِ بْنِ سُلَیْمانَ عَنْ عُبَیْدِ بْنِ زُرارَةَ عَنْ أبیهِ عَنْ رَجُلٍ قالَ: «قالَ أبوعَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «الدُّعاءُ هُوَ الْعِبادَةُ الَّتی قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «إنَّ الَّذینَ یَسْتَکْبِرونَ عَنْ عِبادَتی»، الْآیَة. ادْعُ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لا تَقُلْ إنَّ الْأمْرَ قَدْ فُرِغَ مِنْهُ.» قالَ زُرارَةُ: «إنَّما یَعْنی لا یَمْنَعْکَ إیمانُکَ بِالْقَضاءِ وَ الْقَدَرِ أنْ تُبالِغَ بِالدُّعاءِ وَ تَجْتَهِدَ فیهِ أوْ کَما قالَ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از عدة من اصحابنا از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی از نصر بن سوید از قاسم بن سلیمان البغدادی از عبید بن زراره از پدرش از فردی روایت کرده است که این فرد اخیر، ابتداء مجهول است، اما به واسطه زراره بن اعین، توثیق درجه دو می‌شود و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.

عبید بن زراره از پدرش از فردی روایت کرد: «ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «دعا همان عبادتی است که الله عز و جل فرمود: «إنَّ الَّذینَ یَسْتَکْبِرونَ عَنْ عِبادَتی»، الآیه. دعا کن الله عز و جل را و نگو همانا کار گذشته است از آن.» زراره گفت: «این است و جز این نیست که یعنی مانع نشود ایمانت به قضا و قدر که بسیار دعا کنی و تلاش کنی در آن، یا چنین چیزی گفت.»»