سوره نساء – آیه 151 تا 154

آن‌ها، (هم) آن‌ها کافران هستند حقیقتاً و آماده کرده‌ایم برای کافران عذابی همواره خوارکننده. (151) در حالی که کسانی که ایمان آوردند به الله و رسولانش و هرگز جدایی نیافکندند بین احدی از آن‌ها، آن‌ها، به زودی خواهد داد ایشان را اجرهایشان را و باشد الله بسیار پوشش‌دهنده (مؤمنان را به صورت خاص) همیشه بخشاینده. (152) درخواست می‌کنند تو را اهل کتاب که فرود آوری بر آن‌ها کتابی از آسمان، پس به تحقیق درخواست کردند موسی را بزرگ‌تر از آن، پس گفتند: «نشان بده به ما الله را آشکارا!» پس گرفت آن‌ها را صاعقه‌ای به ظلمشان. سپس گرفتند گوساله را از بعد آن‌که آمد آن‌ها را دلایل آشکار، پس عفو کردیم از آن و دادیم موسی را دلیلی (تسلطی) آشکار. (153) و برافراشتیم بالای آن‌ها طور را به (واسطه) عهد محکمشان و گفتیم برای آن‌ها: «داخل شوید از این در، در حال سجده» و گفتیم برای آن‌ها: «تجاوز نکنید در (روز) شنبه.» . گرفتیم از آن‌ها عهد محکم سختی. (154)

آنها خودشان، براستی کافرند و برای کافران، عذابی خفت انگیز مهیا کرده‏ایم. (151) و کسانی که بخدا و پیمبران وی ایمان آورده‏اند و میان هیچیک از آنها فرق نکرده‏اند، پاداش آنها را خواهیم داد که خدا آمرزگار است و رحیم. (152) اهل کتاب از تو خواهند که از آسمان نوشته‏ای بر آنها نازل کنی، از موسی بزرگتر از این خواستند، گفتند: خدا را آشکارا بما بنما و بسزای ستم کردنشان بصاعقه دچار شدند سپس از پی آن معجزه‏ها که بسوی‏شان آمده بود، گوساله پرستیدند، که از آن در گذشتیم و موسی را حجتی آشکار دادیم، (153) و باقتضای پیمانشان کوه طور را بالای آنها بردیم و گفتیمشان از این در، سجده کنان، درون شوید و گفتیمشان بشنبه تجاوز مکنید و از آنها پیمانی سخت گرفتیم (154)

آنان در حقیقت کافرند و ما برای کافران عذابی خفت‏آور آماده کرده‏ایم. (151) و کسانی که به خدا و پیامبرانش ایمان آورده و میان هیچ کدام از آنان فرق نگذاشته‏اند، به زودی [خدا] پاداش آنان را عطا می‏کند، و خدا آمرزنده مهربان است. (152) اهل کتاب از تو می‏خواهند که کتابی از آسمان [یکباره‏] بر آنان فرود آوری. البته از موسی بزرگتر از این را خواستند و گفتند: «خدا را آشکارا به ما بنمای.» پس به سزای ظلمشان صاعقه آنان را فرو گرفت. سپس، بعد از آنکه دلایل آشکار برایشان آمد، گوساله را [به پرستش‏] گرفتند، و ما از آن هم درگذشتیم و به موسی برهانی روشن عطا کردیم. (153) و کوه طور را به یادبود پیمان [با] آنان، بالای سرشان افراشته داشتیم و به آنان گفتیم: «سجده‏کنان از در درآیید» و [نیز] به آنان گفتیم: «در روز شنبه تجاوز مکنید.» و از ایشان پیمانی استوار گرفتیم. (154)

آنها در حقیقت همان کافران (مطلق) اند (زیرا انکار برخی از آنها انکار همه است)، و ما برای کافران عذابی خوارکننده آماده کرده‏ایم. (151) و کسانی که به خدا و فرستادگانش ایمان آوردند، و میان هیچ یک از آنان جدایی نیفکندند (همه را تصدیق کردند)، آنهایند که (خدا) به زودی پاداششان را خواهد داد، و خداوند همواره بسیار آمرزنده و مهربان است. (152) اهل کتاب از تو درخواست می‏کنند که کتابی از آسمان برای آنها فرود آوری! حقیقت این است که آنان از موسی بزرگتر از آن را درخواست کردند و گفتند: خدا را آشکارا به ما نشان ده! پس به کیفر ظلمشان آنها را صاعقه (آسمانی) فرا گرفت. و باز پس از آنکه دلایل روشن به آنها رسید گوساله را به خدایی گرفتند، پس ما از آن نیز درگذشتیم، و به موسی برهانی روشن (و قدرتی آشکار) دادیم. (153) و کوه طور را برای پیمانشان (برای بستن پیمان به پذیرش تورات و عمل به آن) بر فراز سر آنها بلند کردیم، و به آنها گفتیم: از این در (در بیت المقدس) سجده‏کنان (با کمال تواضع) وارد شوید، و به آنها گفتیم: در روز شنبه (از حریم حرمت صید ماهی) تجاوز نکنید، و از آنان پیمانی سخت و استوار گرفتیم. (154)