سوره نساء – آیه ۶۴ و ۶۵

و نفرستادیم از فرستاده‌ای مگر اطاعت شود به اذن الله و اگر که آن‌ها هنگامی که ظلم کردند خودشان را، آمدند تو را، پس طلب پوشش (اعمال) کردند الله را و طلب پوشش (اعمال) کند رسول (الله) برای آن‌ها، به یقین می‌یابند الله را بسیار توبه‌پذیر (مؤمنان را به صورت خاص) همیشه بخشاینده. (۶۴) پس نه! قسم به پروردگارت! ایمان نمی‌آورند تا حَکم قرار دهند تو را در آن‌چه مشاجره کنند بینشان، سپس نیابند در خودشان سختی از آن چه قضاوت کردی و تسلیم شوند، تسلیم شدنی. (۶۵)

هیچ پیمبری نفرستادیم مگر که باذن خدا فرمانش برند، اگر آنها دمی که بخویش ستم کردند پیش تو آمده بودند و از خدا آمرزش خواسته بودند و پیمبر برای‏شان آمرزش خواسته بود، خدا را توبه پذیر مییافتند و رحیم. (۶۴) نه، بپروردگارت قسم! ایمان ندارند تا ترا در اختلافات خویش حاکم کنند، سپس در دلهای خویش از آنچه حکم کرده‏ای، ملالی نیابند و بی‏چون و چرا، گردن نهند. (۶۵)

و ما هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر آنکه به توفیق الهی از او اطاعت کنند. و اگر آنان وقتی به خود ستم کرده بودند، پیش تو می‏آمدند و از خدا آمرزش می‏خواستند و پیامبر [نیز] برای آنان طلب آمرزش می‏کرد، قطعا خدا را توبه‏پذیر مهربان می‏یافتند. (۶۴) ولی چنین نیست، به پروردگارت قسم که ایمان نمی‏آورند، مگر آنکه تو را در مورد آنچه میان آنان مایه اختلاف است داور گردانند سپس از حکمی که کرده‏ای در دلهایشان احساس ناراحتی [و تردید] نکنند، و کاملا سر تسلیم فرود آورند. (۶۵)

و ما هیچ رسولی را نفرستادیم مگر آنکه به یاری و توفیق خدا از وی اطاعت شود. و اگر آنها هنگامی که به خویشتن ستم کردند نزد تو می‏آمدند، آن گاه از خداوند آمرزش می‏خواستند و رسول خدا نیز برای آنها طلب آمرزش می‏کرد بی‏تردید خدا را بسیار توبه‏پذیر و مهربان می‏یافتند(۶۴) پس چنین نیست (که آنها ایمان داشته باشند)، سوگند به پروردگارت که آنها ایمان نمی‏آورند تا آن گاه که تو را در آنچه میان خود اختلاف دارند داور سازند، سپس در نفس خویش هیچ تنگی و ناراحتی نسبت به آنچه تو حکم داده‏ای نیابند و کاملا تسلیم گردند. (۶۵)