حدیث ۲۵۲۵

(۲۵۲۵) مختصر البصائر (ص ۲۲۰) و البصائر (ص ۵۲۰): أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ النَّجاشیِ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنونَ حَتَّی یُحَکِّموکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدوا فی أنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّموا تَسْلیماً». قالَ: «عَنَی بِها عَلیّاً علیه‌السلام وَ تَصْدیقُ ذَلِکَ [فی قَوْلِهِ تَعالَی]: «وَ لَوْ أنَّهُمْ إذْ ظَلَموا أنْفُسَهُمْ جاؤُکَ»، یَعْنی عَلیّاً علیه‌السلام، «فَاسْتَغْفَروا اللهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسولُ»، یَعْنی النَّبیَّ صلی‌الله‌علیه‌وآله.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
حسن بن سلیمان الحلی این حدیث را از کتاب سعد بن عبدالله القمی از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی از ابن ابی‌عمیر از عمر بن اذینه از عبدالله بن نجاشی که عبدالله بن نجاشی از ثقات درجه دو است و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن حسن الصفار نیز قسمت اول این روایت را از ابن عیسی الاشعری به باقی سند روایت کرده است.

عبدالله النجاشی روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنونَ حَتَّی یُحَکِّموکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدوا فی أنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّموا تَسْلیماً» سؤال کردم. فرمودند: «منظور از آن علی علیه‌السلام و تصدیق آن در کلام او تعالی: «وَ لَوْ أنَّهُمْ إذْ ظَلَموا أنْفُسَهُمْ جاؤُکَ» است، یعنی علی علیه‌السلام، «فَاسْتَغْفَروا اللهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسولُ» یعنی نبی صلی‌الله‌علیه‌وآله.»»