یَوْمَئِذٍ یَوَدُّ الَّذینَ کَفَروا وَ عَصَوُا الرَّسولَ لَوْ تُسَوَّی بِهِمُ الْأرْضُ وَ لا یَکْتُمونَ اللّهَ حَدیثاً (۴۲)
زمانی که دوست میدارند کسانی که کفر ورزیدند و عصیان کردند رسول را، کاش یکسان میشدند با زمین، کتمان نمیکنند الله را سخنی (۴۲)
در آنروز کسانی که کفر ورزیدهاند و این پیمبر را نافرمانی کردهاند آرزو دارند با زمین یکسان شوند، و سخنی را از خدا پوشیده نمیدارند (۴۲)
آن روز، کسانی که کفر ورزیدهاند، و از پیامبر [خدا] نافرمانی کردهاند، آرزو میکنند که ای کاش با خاک یکسان میشدند. و از خدا هیچ سخنی را پوشیده نمیتوانند داشت. (۴۲)
در آن روز کسانی که کفر ورزیدهاند و فرستاده خدا را نافرمانی کردهاند دوست میدارند که کاش با (خاک) زمین یکسان میشدند و از خداوند هیچ سخنی را پنهان نمیتوانند داشت. (۴۲)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج