وَ إذْ جَعَلْنا الْبَیْتَ مَثابَةً لِلنّاسِ وَ أمْناً وَ اتَّخِذوا مِنْ مَقامِ إبْراهیمَ مُصَلًّی وَ عَهِدْنا إلی إبْراهیمَ وَ إسْماعیلَ أنْ طَهِّرا بَیْتیَ لِلطّائِفینَ وَ الْعاکِفینَ وَ الرُّکَّعِ السُّجودِ (۱۲۵)
و هنگامی که قرار دادیم بیت (الله) را جایگاهی برای مردم و (محل) امنی و (گفتیم) بگیرید از مقام ابراهیم محلی برای نماز و عهد گرفتیم از ابراهیم و اسماعیل که پاکیزه نمایند خانه مرا برای طوافکنندگان و اعتکاف کنندگان (یا مجاوران) و رکوعکنندگانِ سجدهکننده. (۱۲۵)
و چون اینخانه را ثوابگاه مردم و اما نگاه کردیم، مقام ابراهیم را جای دعا کنید، و به ابراهیم و اسمعیل سپردیم که خانه مرا برای طوافگران و معتکفان و راکعان و ساجدان پاکیزه دارید (۱۲۵)
و چون خانه [کعبه] را برای مردم محل اجتماع و [جای] امنی قرار دادیم، [و فرمودیم:] «در مقام ابراهیم، نمازگاهی برای خود اختیار کنید»، و به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که: «خانه مرا برای طوافکنندگان و معتکفان و رکوع و سجودکنندگان پاکیزه کنید.» (۱۲۵)
و (به یاد آرید) زمانی که ما این خانه (کعبه معظمه) را مرجع مردم و جایگاه امن و امان قرار دادیم و (گفتیم) از مقام ابراهیم محلیی برای نماز بگیرید (از پشت سر یا جانب راست یا چپ آن)، و به ابراهیم و اسماعیل سفارش کردیم که خانه مرا برای طواف کنندگان و مجاوران (یا اعتکافکنندگان) و رکوع و سجده کنندگان پاکیزه نمایید. (۱۲۵)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج