فهرست مطالب
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج
وَ إذِ ابْتَلی إبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأتَمَّهُنَّ قالَ إنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إماماً قالَ وَ مِنْ ذُرّیَّتی قالَ لا یَنالُ عَهْدی الظّالِمینَ (۱۲۴)
و هنگامی که آزمود ابراهیم را پروردگارش به اثرهایی، پس به اتمام رسانید آن‌ها را. (الله) گفت: «به یقین من قرار دادم تو را برای مردم پیشوایی.» (ابراهیم) گفت: «و از دودمانم (هم)؟» (الله) گفت: «نمیرسد پیمان من ظالمان را.» (۱۲۴)
و چون ابراهیم را، پروردگارش، با موری امتحان کرد و آنرا انجام داد، گفت ترا پیشوای مردم کنم. گفت و از فرزندان من؟ گفت: پیمان من مرجع کسان نمیرسد. (۱۲۴)
و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود، و وی آن همه را به انجام رسانید، [خدا به او] فرمود: «من تو را پیشوای مردم قرار دادم.» [ابراهیم] پرسید: «از دودمانم [چطور]؟» فرمود: «پیمان من به بیدادگران نمیرسد.» (۱۲۴)
و (به یاد آر) هنگامی که ابراهیم را پروردگارش به اموری بیازمود، پس او همه را به نحو کامل انجام داد پروردگارش گفت: همانا من تو را برای مردم امام و پیشوا کردم. (۱۲۴)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج