سوره توبه – آیه 129
فَإنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبیَ اللّهُ لا إلهَ إلاَّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ (129)
پس اگر روی برتافتند، پس بگو: «کفایت کند مرا الله، نیست خدایی مگر او. بر او توکل میکنم و او پروردگار عرش بسیار بزرگ است.» (129)
اگر پشت بکردند بگو: خدا مرا بس که خدایی جز او نیست. به او توکل میکنم که او پروردگار عرش بزرگ است (129)
پس اگر روی برتافتند، بگو: «خدا مرا بس است. هیچ معبودی جز او نیست. بر او توکل کردم، و او پروردگار عرش بزرگ است.» (129)
پس اگر (از پذیرش حق) روی برتافتند بگو: خدا مرا کافی است، خدایی که جز او معبودی نیست، بر او توکل کردم و او پروردگار عرش بزرگ است. (129)