حدیث 8832
(8832 و 9385) الکافی (ح 3275) و المحاسن (ج 1، ص 32): الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّی بْنِ مُحَمَّدٍ وَ عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ جَمیعاً عَنِ الْوَشّاءِ عَنْ أحْمَدَ بْنِ عائِذٍ عَنْ أبی‌الْحَسَنِ السَّوّاقِ عَنْ أبانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «یا أبانُ! إذا قَدِمْتَ الْکوفَةَ، فَارْوِ هَذا الْحَدیثَ: «مَنْ شَهِدَ أنْ لا إلَهَ إلّا اللهُ مُخْلِصاً، وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ.»» قالَ: «قُلْتُ لَهُ: «إنَّهُ یَأْتینی مِنْ کُلِ صِنْفٍ مِنَ الْأصْنافِ. أ فَأرْوی لَهُمْ هَذا الْحَدیثَ؟» قالَ: «نَعَمْ! یا أبانُ! إنَّهُ إذا کانَ یَوْمُ الْقیامَةِ وَ جَمَعَ اللهُ الْأوَّلینَ وَ الْآخِرینَ، فَتُسْلَبُ لا إلَهَ إلّا اللهُ مِنْهُمْ إلّا مَنْ کانَ عَلَی هَذا الْأمْرِ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را به دو طریق روایت کرده است.
1. از حسین بن محمد بن عامر از معلی بن محمد از حسن بن علی الوشاء از احمد بن عائذ از ابوالحسن، علی بن محمد بن علی بن عمر بن رباح السواق از ابان بن تغلب
2. عدة من اصحابنا از احمد بن محمد بن خالد البرقی از حسن بن علی الوشاء از احمد بن عائذ از ابوالحسن، علی بن محمد بن علی بن عمر بن رباح السواق از ابان بن تغلب
که در طریق اول، سهل بن زیاد از ضعفا است، لذا این طریق معتبر نیست، اما در طریق دوم، همه از ثقات درجه یک هستند.
احمد البرقی نیز شبیه این حدیث را از حسن بن علی الوشاء به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: موثق.
ابان بن عثمان از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام (روایت کرد که) فرمودند: «ای ابان! هنگامی که وارد کوفه شدی، پس روایت کن این حدیث را: «کسی که شهادت دهد که نیست خدایی مگر الله، از روی اخلاص، واجب شود بر او بهشت.»» (راوی) گفت: «عرض کردم به ایشان: «همانا نزد من می‌آیند از هر صنفی از اصناف. پس آیا روایت کنم برای آن‌ها این حدیث را؟» فرمودند: «آری! ای ابان! همانا هنگامی که زمان قیامت شود و جمع کند الله اولین و آخرین را، پس سلب می‌شود لا اله الا الله مگر کسی که بر این امر باشد.»»