سوره توبه – آیه 107
وَ الَّذینَ اتَّخَذوا مَسْجِداً ضِراراً وَ کُفْراً وَ تَفْریقاً بَیْنَ الْمُؤْمِنینَ وَ إرْصاداً لِمَنْ حارَبَ اللّهَ وَ رَسولَهُ مِنْ قَبْلُ وَ لَیَحْلِفُنَّ إنْ أرَدْنا إلاَّ الْحُسْنی وَ اللّهُ یَشْهَدُ إنَّهُمْ لَکاذِبونَ (107)
و کسانی که میگیرند مسجدی را به زیان و کفر و تفرقه بین مؤمنان و کمینگاهی برای کسی که محاربه کند الله و رسولش را از قبل و قطعاً سوگند یاد کنند که نخواستیم مگر نیکی را و الله شهادت میدهد: «به یقین آنها قطعاً دروغگویان هستند». (107)
و کسانی که مسجدی ساختهاند برای ضرر زدن و [تقویت] کفر و تفرقه مؤمنان بانتظار کسی که از پیش با خدا و پیمبر ستیز کرده و قسم میخورند که جز نیکی نمیخواستیم، خدا گواهی میدهد که آنها دروغ- گویانند (107)
و آنهایی که مسجدی اختیار کردند که مایه زیان و کفر و پراکندگی میان مؤمنان است، و [نیز] کمینگاهی است برای کسی که قبلا با خدا و پیامبر او به جنگ برخاسته بود، و سخت سوگند یاد میکنند که جز نیکی قصدی نداشتیم. و [لی] خدا گواهی میدهد که آنان قطعا دروغگو هستند. (107)
و (نیز از منافقان) کسانی هستند که مسجدی اتیخاذ کردند برای زیان (مسلمانان) و (تقویت) کفر و تفرقهافکنی میان مؤمنان و انتظار (آمدن) کسی که از پیش با خدا و فرستادهاش به محاربه برخاسته بود (منظور مسجد ضرار است که کفیار مدینه برای راهب نصرانی ساختند) و قطعا سوگند یاد میکنند که ما جز کار خیر قصدی نداشتیم و خدا گواهی میدهد که آنها قطعا دروغگویند. (107)