سوره توبه – آیه 59

وَ لَوْ أنَّهُمْ رَضوا ما آتاهُمُ اللّهُ وَ رَسولُهُ وَ قالوا حَسْبُنا اللّهُ سَیُؤْتینا اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ رَسولُهُ إنّا إلَی اللّهِ راغِبونَ (59)

و اگر که آن‌ها راضی می‌شدند آن‌چه را داده به آن‌ها الله و رسولش و می‌گفتند: «کفایت کند ما را الله، به زودی می‌دهد ما را الله از فضلش و رسولش (نیز)، به یقین ما به سوی الله رغبت کنندگانیم». (59)

[چه میشد] اگر بعطای خدا و پیمبر او رضا میدادند و میگفتند: خدا ما را بس است، زود باشد که خدا از کرم خویش بما عطا کند و پیمبر او نیز و ما بخدا امیدواریم (59)

و اگر آنان بدانچه خدا و پیامبرش به ایشان داده‏اند خشنود می‏گشتند و می‏گفتند: «خدا ما را بس است به زودی خدا و پیامبرش از کرم خود به ما می‏دهند و ما به خدا مشتاقیم» [قطعا برای آنان بهتر بود]. (59)

و اگر به آنچه خدا و فرستاده‏اش (از صدقات) به آنها داده راضی می‏شدند و می‏گفتند: (59)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه