سوره نحل – آیات 98 تا 100

پس هنگامی که می‌خوانی قرآن را، پس پناه ببر به الله از شیطان رانده شده. (98) ،به یقین او، نیست برایش تسلطی بر کسانی که ایمان آورده‌اند و بر پروردگارشان توکل می‌کنند. (99) این است و جز این نیست که تسلط او بر کسانی است که به دوستی می‌گیرند او را و کسانی که آن‌ها به شرک‌ورزان هستند. (100)

و چون قرآن بخوانی از شیطان مطرود بخدا پناه جوی (98) که او را بر کسانی که ایمان دارند و بپروردگار خویش توکل میکنند تسلط نیست (99) تسلط وی تنها بر کسانیست که دوستدار اویند و کسانی که بخدا شرک آورده‏اند (100)

پس چون قرآن می‏خوانی از شیطان مطرود به خدا پناه بر، (98) چرا که او را بر کسانی که ایمان آورده‏اند، و بر پروردگارشان توکل می‏کنند، تسلطی نیست. (99) تسلط او فقط بر کسانی است که وی را به سرپرستی برمی‏گیرند، و بر کسانی که آنها به او [خدا] شرک می‏ورزند. (100)

پس هنگامی که قرآن می‏خوانی از شیطان رانده شده به خدا پناه بر. (98) چرا که او را بر کسانی که ایمان آورده‏اند و بر پروردگار خود توکل می‏کنند (جز القاء وسوسه) تسلطی نیست. (99) جز این نیست که تسلط او (به طوری که فرمانش نافذ باشد) بر کسانی است که او را به یاری و سرپرستی می‏گیرند و کسانی که برای خداوند شریک قرار می‏دهند. (100)