سوره نحل – آیات ۹۸ تا ۱۰۰
فَإذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ (۹۸) إنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَی الَّذینَ آمَنوا وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلونَ (۹۹) إنَّما سُلْطانُهُ عَلَی الَّذینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذینَ هُمْ بِهِ مُشْرِکونَ (۱۰۰)
پس هنگامی که میخوانی قرآن را، پس پناه ببر به الله از شیطان رانده شده. (۹۸) ،به یقین او، نیست برایش تسلطی بر کسانی که ایمان آوردهاند و بر پروردگارشان توکل میکنند. (۹۹) این است و جز این نیست که تسلط او بر کسانی است که به دوستی میگیرند او را و کسانی که آنها به شرکورزان هستند. (۱۰۰)
و چون قرآن بخوانی از شیطان مطرود بخدا پناه جوی (۹۸) که او را بر کسانی که ایمان دارند و بپروردگار خویش توکل میکنند تسلط نیست (۹۹) تسلط وی تنها بر کسانیست که دوستدار اویند و کسانی که بخدا شرک آوردهاند (۱۰۰)
پس چون قرآن میخوانی از شیطان مطرود به خدا پناه بر، (۹۸) چرا که او را بر کسانی که ایمان آوردهاند، و بر پروردگارشان توکل میکنند، تسلطی نیست. (۹۹) تسلط او فقط بر کسانی است که وی را به سرپرستی برمیگیرند، و بر کسانی که آنها به او [خدا] شرک میورزند. (۱۰۰)
پس هنگامی که قرآن میخوانی از شیطان رانده شده به خدا پناه بر. (۹۸) چرا که او را بر کسانی که ایمان آوردهاند و بر پروردگار خود توکل میکنند (جز القاء وسوسه) تسلطی نیست. (۹۹) جز این نیست که تسلط او (به طوری که فرمانش نافذ باشد) بر کسانی است که او را به یاری و سرپرستی میگیرند و کسانی که برای خداوند شریک قرار میدهند. (۱۰۰)