سوره نساء – آیه 132 تا 135
وَ لِلّهِ ما فی السَّماواتِ وَ ما فی الْأرْضِ وَ کَفی بِاللّهِ وَکیلاً (132)
إنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ أیُّها النّاسُ وَ یَأْتِ بِآخَرینَ وَ کانَ اللّهُ عَلی ذلِکَ قَدیراً (133)
مَنْ کانَ یُریدُ ثَوابَ الدُّنْیا فَعِنْدَ اللّهِ ثَوابُ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ کانَ اللّهُ سَمیعاً بَصیراً (134)
یا أیُّها الَّذینَ آمَنوا کونوا قَوّامینَ بِالْقِسْطِ شُهَداءَ لِلّهِ وَ لَوْ عَلی أنْفُسِکُمْ أوِ الْوالِدَیْنِ وَ الْأقْرَبینَ إنْ یَکُنْ غَنیّاً أوْ فَقیراً فَاللهُ أوْلی بِهِما فَلا تَتَّبِعوا الْهَوی أنْ تَعْدِلوا وَ إنْ تَلْووا أوْ تُعْرِضوا فَإنَّ اللّهَ کانَ بِما تَعْمَلونَ خَبیراً (135)
و برای الله است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و کفایت کند به الله وکالت. (132) اگر بخواهد، میبرد شما را ای مردم! و میآورد دیگران را و باشد الله بر آن بسیار قادر. (133) کسی که میخواهد پاداش دنیا را، پس نزد الله است پاداش دنیا و آخرت و باشد الله بسیار شنوای همیشه دانا. (134)ای کسانی که ایمان آوردهاید! باشید قیامکنندگان به قسط، شهادتدهندگان برای الله، اگر چه بر (ضد) خودتان باشد یا والدین و نزدیکان، اگر چه باشد غنی یا فقیر، پس الله سزاوارتر است به آن دو، پس تبعیت نکنید هوس را که عدول کنید (از حق) و اگر بپیچانید (زبان را) یا اعراض کنید، پس به یقین الله باشد به آنچه عمل میکنید، کاملاً با خبر. (135)
هر چه در آسمانها و زمین هست از آن خداست و خدا بس تکیه گاهی است. (132) اگر خواهد شما را ببرد، و دیگران را بیارد که خدا به این کار تواناست. (133) هر که پاداش دنیا خواهد، پاداش دنیا و آخرت نزد خداست، و خدا شنواست و بینا. (134) شما که ایمان دارید! انصاف کنید، و گواهان خدا باشید و گر چه بضرر خودتان باشد، یا پدر و مادر و خویشان توانگر یا فقیر، که خدا برعایت آنها شایستهتر است. پیرو هوس مشوید که از عدالت بازمانید. اگر رخ بتابید یار و بگردانید خدا از آنچه میکنید آگاه است. (135)
و آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن خداست، و خدا بس کارساز است. (132) ای مردم، اگر [خدا] بخواهد، شما را [از میان] میبرد و دیگران را [پدید] میآورد، و خدا بر این [کار] تواناست. (133) هر کس پاداش دنیا بخواهد، پاداش دنیا و آخرت نزد خداست، و خدا شنوای بیناست. (134) ای کسانی که ایمان آوردهاید، پیوسته به عدالت قیام کنید و برای خدا گواهی دهید، هر چند به زیان خودتان یا [به زیان] پدر و مادر و خویشاوندان [شما] باشد. اگر [یکی از دو طرف دعوا] توانگر یا نیازمند باشد، باز خدا به آن دو [از شما] سزاوارتر است پس، از پی هوس نروید که [در نتیجه از حق] عدول کنید. و اگر به انحراف گرایید یا اعراض نمایید، قطعا خدا به آنچه انجام میدهید آگاه است. (135)
و آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است ملک حقیقی خداست، و خداوند در کارسازی (امور جهان هستی) کافی است. (132) اگر بخواهد- ای مردم- همه شما را از میان میبرد و گروه دیگری پدید میآورد، و خدا همواره بر این کار تواناست. (133) هر کس پاداش دنیا را بخواهد، پاداش دنیا و آخرت در نزد خداست (و بر حسب نیتش به او میدهد) و خدا همواره شنوا و بیناست. (134) ای کسانی که ایمان آوردهاید، (در همه امورتان) به کمال و دوام قیامکننده به عدل و گواهیدهنده برای خدا باشید هر چند به زیان خودتان یا پدر و مادر یا نزدیکانتان باشد، اگر (هر یک از طرفین دعوا) توانگر یا فقیر باشد (شما به لحاظ حال آنها بر خلاف واقع گواهی ندهید، زیرا) خداوند به (رعایت حال) آنها سزاوارتر است، پس پیروی از هوای نفس نکنید تا از حق عدول نمایید. و اگر زبان (به سوی باطل) پیچید یا (از گواهی) روی برتابید همانا خداوند همواره به آنچه عمل میکنید آگاه است. (135)