سوره آل عمران – آیه ۴۶ تا ۴۸

و تکلم می‌کند مردم را در مهد و میان‌سالی و از صالحان است. (۴۶) گفت: «پروردگارا! چگونه خواهد بود برای من فرزندی در حالی که هرگز دست نیازیده است مرا هیچ بشری؟» گفت: «این‌گونه است الله. خلق می‌کند آن‌چه را اراده می‌کند. هنگامی که اراده کند کار را پس این است و جز این نیست که می‌گوید به آن: «باش!» پس می‌شود.» (۴۷) و می‌آموزد او را کتاب و حکمت و تورات و انجیل. (۴۸)

و با مردم در گهواره سخن گوید و در بزرگی، و از شایستگانست (۴۶) گفت: پروردگارا! چگونه مرا فرزندی باشد که بشری بمن دست نزده! گفت: همینطور، خدا هر چه خواهد بیافریند و چون چیزی را اراده کند، فقط بآن گوید باش و وجود یابد. (۴۷) و او را کتاب آموزد و حکمت و تورات و انجیل (۴۸)

«و در گهواره [به اعجاز] و در میانسالی [به وحی‏] با مردم سخن می‏گوید و از شایستگان است.» (۴۶) [مریم‏] گفت: «پروردگارا، چگونه مرا فرزندی خواهد بود با آنکه بشری به من دست نزده است؟» گفت: «چنین است [کار پروردگار]. خدا هر چه بخواهد می‏آفریند چون به کاری فرمان دهد، فقط به آن می‏گوید: «باش» پس می‏باشد.» (۴۷)
و به او کتاب و حکمت و تورات و انجیل می‏آموزد. (۴۸)

و با مردم در گهواره (به اعجاز) و در میانسالی (به وحی) سخن می‏گوید، و از شایستگان است. (۴۶) مریم گفت: پروردگارا، چگونه برای من فرزندی خواهد بود در حالی که هیچ بشری با من تماس نگرفته؟! گفت: همین طور است خداوند آنچه بخواهد می‏آفریند، چون چیزی را اراده حتمی کند جز این نیست که به آن می‏گوید: باش، پس بی‏درنگ می‏باشد. (۴۷) و او را کتاب (آسمانی همه پیامبران) و احکام شریعت و علوم عقلی، و تورات و انجیل می‏آموزد، (۴۸)