حدیث ۲۴۳۶

(۲۴۳۶) الکافی (ح ۵۳۱) و البصائر (ص ۳۶): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَیْدٍ عَنْ یَحْیَی الْحَلَبیِّ عَنْ مُحَمَّدٍ الْأحْوَلِ عَنْ حُمْرانَ بْنِ أعْیَنَ قالَ: «قُلْتُ لِأبی عَبْدِ اللهِ علیه‌السلام قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «فَقَدْ آتَیْنا آلَ إبْراهیمَ الْکِتابَ». فَقالَ: «النُّبُوَّةَ.» قُلْتُ: ««الْحِکْمَةَ»؟» قالَ: «الْفَهْمَ وَ الْقَضاءَ» قُلْتُ: «وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظیماً»؟» فَقالَ: «الطّاعَةَ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی از نضر بن سوید از یحیی الحلبی از مؤمن الطاق از حمران بن اعین روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن حسن الصفار نیز شبیه این حدیث را از ابن عیسی الاشعری به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن.

حمران بن اعین روایت کرد: «به ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام کلام الله عز و جل: «فَقَدْ آتَیْنا آلَ إبْراهیمَ الْکِتابَ» را گفتم. پس فرمودند: «نبوت.» عرض کردم: ««الْحِکْمَةَ»؟» فرمودند: «درایت و قضاوت.» عرض کردم: ««وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظیماً»؟» پس فرمودند: «اطاعت».»