وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دونِ اللّهِ أنْداداً یُحِبّونَهُمْ کَحُبِّ اللّهِ وَ الَّذینَ آمَنوا أشَدُّ حُبّاً لِلّهِ وَ لَوْ یَرَی الَّذینَ ظَلَموا إذْ یَرَوْنَ الْعَذابَ أنَّ الْقُوَّةَ لِلّهِ جَمیعاً وَ أنَّ اللّهَ شَدیدُ الْعَذابِ (۱۶۵)
إذْ تَبَرَّأ الَّذینَ اتُّبِعوا مِنَ الَّذینَ اتَّبَعوا وَ رَأوُا الْعَذابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأسْبابُ (۱۶۶)
وَ قالَ الَّذینَ اتَّبَعوا لَوْ أنَّ لَنا کَرَّةً فَنَتَبَرَّأ مِنْهُمْ کَما تَبَرَّؤُا مِنّا کَذلِکَ یُریهِمُ اللّهُ أعْمالَهُمْ حَسَراتٍ عَلَیْهِمْ وَ ما هُمْ بِخارِجینَ مِنَ النّارِ (۱۶۷)
و از مردم کسانی (هستند) که می‌گیرند به غیر الله همتایانی (و) دوست می‌دارند آنها را مانند دوست داشتن الله و(لی) کسانی که ایمان آوردند شدیدتر است محبتشان برای الله و اگر می‌دیدند کسانی که ظلم کردند آن‌هنگام که مشاهده میکنند عذاب را که قُوّت برای الله است همه‌اش و آن‌که الله شدید العذاب است. (۱۶۵) هنگامی که برائت جویند کسانی که تبعیت شدند از کسانی که تبعیت کردند در حالی که ببینند عذاب را و قطع می‌شود به واسطه آنها وسیله‌ها. (۱۶۶) و گفتند کسانی که تبعیت کردند: «اگر که برای ما بازگشتی بود پس برائت می‌جستیم از آنها همان‌گونه که (اکنون) برائت جستند از ما.» این‌گونه نشان می‌دهد به آنها، الله اعمالشان را (که) حسرت‌هایی است بر آنها و نیستند خارج‌شدگان از آتش. (۱۶۷)
بعضی مردم سوای خدا بتها گیرند که چون خدا دوستشان دارند و مؤمنان، خدا را بیشتر دوست دارند. کاش آنکسان که ستم میکنند بدانستندی که وقتی عذاب را عیان بینند، اقتدار یکسره خاص خداست و عذاب خدا بسیار سخت است (۱۶۵) آندم که پیشوایان از پیروان بیزاری کنند و عذاب را به بینند و روابطشان گسسته شود (۱۶۶) و پیروان گویند: ایکاش ما را بازگشتی بود تا از آنها بیزار میشدیم چنانکه از ما بیزار شدند، بدینسان خدا اعمالشان را به آنها مینماید که برایشان پشیمانیهاست و از آتش برون شدنی نیستند (۱۶۷)
و برخی از مردم، در برابر خدا، همانندهایی [برای او] برمیگزینند، و آنها را چون دوستی خدا، دوست می‌دارند ولی کسانی که ایمان آوردهاند، به خدا محبت بیشتری دارند. کسانی که [با برگزیدن بتها، به خود] ستم نمودهاند اگر میدانستند هنگامی که عذاب را مشاهده کنند تمام نیرو [ها] از آن خداست، و خدا سختکیفر است. (۱۶۵) آن گاه که پیشوایان از پیروان بیزاری جویند و عذاب را مشاهده کنند، و میانشان پیوندها بریده گردد. (۱۶۶) و پیروان میگویند: «کاش برای ما بازگشتی بود تا همان گونه که [آنان] از ما بیزاری جستند [ما نیز] از آنان بیزاری می‌جستیم.» این گونه خداوند، کارهایشان را- که بر آنان مایه حسرتهاست- به ایشان مینمایاند، و از آتش بیرونآمدنی نیستند. (۱۶۷)
و برخی از مردم به جای خدا همتایانی (از بتها و ستارگان و اجنیه) برمیگزینند که آنها را چنان که باید خدا را دوست داشت دوست می‌دارند، ولی کسانی که ایمان آوردهاند محبتشان به خداوند بیشتر است (از محبت آنها به معبوداتشان). و اگر کسانی که ستم کردهاند آن هنگام که عذاب (آخرت) را مشاهده میکنند ببینند که قدرت و نیرو همه از آن خداست و خدا سختکیفر است (به شدت پشیمان خواهند شد). (۱۶۵) آن گاه که پیشوایان (کفر و جور) از پیروان خود بیزاری جویند و عذاب را (به چشم) ببینند و همه روابط و پیوندها از آنها بریده شود. (۱۶۶) و کسانی که پیروی کردند گویند: کاش برای ما بازگشتی (به دنیا) بود تا ما نیز از آنها بیزاری می‌جستیم همان گونه که آنها از ما بیزاری جستند. این چنین خداوند عملهای (دنیوی) آنها را مایههای حسرتی به آنها ارائه می‌دهد، و آنها هرگز از آتش بیرون آمدنی نیستند. (۱۶۷)
