حدیث ۷۵۰
(۷۵۰) الکافی (ح ۹۷۱) و الغیبة للنعمانی (ص ۱۳۱): مُحَمَّدُ بْنُ یحْیی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبوبٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ ثابِتٍ عَنْ جابِرٍ قالَ: «سَألْتُ أباجَعْفَرٍ علیه‌السلام عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دونِ اللهِ أنْداداً یُحِبّونَهُمْ کَحُبِّ اللهِ»، قالَ: «هُمْ وَ اللهِ! أوْلیاءُ فُلانٍ وَ فُلانٍ، اتَّخَذوهُمْ أئِمَّةً دونَ الْإمامِ الَّذی جَعَلَهُ اللهُ لِلنّاسِ إماماً. فَلِذَلِکَ قالَ: «وَ لَوْ یَرَی الَّذینَ ظَلَموا إذْ یَرَوْنَ الْعَذابَ أنَّ الْقُوَّةَ لِلّهِ جَمیعاً وَ أنَّ اللهَ شَدیدُ الْعَذابِ. إذْ تَبَرَّأ الَّذینَ اتُّبِعوا مِنَ الَّذینَ اتَّبَعوا وَ رَأوُا الْعَذابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأسْبابُ. وَ قالَ الَّذینَ اتَّبَعوا لَوْ أنَّ لَنا کَرَّةً فَنَتَبَرَّأ مِنْهُمْ کَما تَبَرَّؤُا مِنّا کَذلِکَ یُریهِمُ اللهُ أعْمالَهُمْ حَسَراتٍ عَلَیْهِمْ وَ ما هُمْ بِخارِجینَ مِنَ النّارِ»». ثُمَّ قالَ أبوجَعْفَرٍ علیه‌السلام: «هُمْ وَ اللهِ یا جابِرُ! أئِمَّةُ الظَّلَمَةِ وَ أشْیاعُهُمْ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسن بن محبوب از عمرو بن ابی‌المقدام از جابر بن یزید روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن ابراهیم النعمانی نیز شبیه این حدیث را به طریق خود از ثقةالاسلام الکلینی روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
جابر (بن یزید) روایت کرد: «از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دونِ اللهِ أنْداداً یُحِبّونَهُمْ کَحُبِّ اللهِ» سؤال کردم، فرمودند: «قسم به الله آن‌ها دوستان فلان و فلان هستند، آن‌ها را امامانی گرفتند غیر امامی که الله او را برای مردم امام قرار داده بود. پس به این جهت فرمود: «وَ لَوْ یَرَی الَّذینَ ظَلَموا إذْ یَرَوْنَ الْعَذابَ أنَّ الْقُوَّةَ لِلّهِ جَمیعاً وَ أنَّ اللهَ شَدیدُ الْعَذابِ. إذْ تَبَرَّأ الَّذینَ اتُّبِعوا مِنَ الَّذینَ اتَّبَعوا وَ رَأوُا الْعَذابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأسْبابُ. وَ قالَ الَّذینَ اتَّبَعوا لَوْ أنَّ لَنا کَرَّةً فَنَتَبَرَّأ مِنْهُمْ کَما تَبَرَّؤُا مِنّا کَذلِکَ یُریهِمُ اللهُ أعْمالَهُمْ حَسَراتٍ عَلَیْهِمْ وَ ما هُمْ بِخارِجینَ مِنَ النّارِ»». سپس ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام فرمودند: «ای جابر! قسم به الله که آن‌ها امامان ظلم و پیروانشان هستند.»»
