وَ قُلْنا یا آدَمُ اسْکُنْ أنْتَ وَ زَوْجُکَ الْجَنَّةَ وَ کُلا مِنْها رَغَداً حَیْثُ شِئْتُما وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَکونا مِنَ الظّالِمینَ (۳۵)
فَأزَلَّهُما الشَّیْطانُ عَنْها فَأخْرَجَهُما مِمّا کانا فیهِ وَ قُلْنا اهْبِطوا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَکُمْ فی الْأرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إلی حینٍ (۳۶)
و گفتیم: «ای آدم! ساکن شو تو و همسرت این باغ را و بخورید از آن فراوان، (هر) جا خواستید و نزدیک نشوید این درخت را، پس خواهید بود از ظالمان.» (۳۵) پس لغزاند آن دو را شیطان از آن (فرمان). پس خارج کردیم آن دو را از آنچه بودند در آن و گفتیم: «فرو آیید بعض شما بعضی را دشمن و برای شما است در زمین قرارگاهی و بهره‌ای تا زمانی مشخص.» (۳۶)
و گفتیم: ای آدم! تو و همسرت در بهشت آرام گیرید، و از آن بفراوانی، از هر جا خواهید، بخورید و نزدیک این درخت مشوید که از ستمگران میشوید (۳۵) و شیطان از بهشت بینداختشان، و از آن نعمت که بودند بیرونشان کرد. گفتیم: چنین، که دشمن یکدیگرید، پایین روید که تا مدتی در زمین قرارگاه و بهره دارید (۳۶)
و گفتیم: «ای آدم، خود و همسرت در این باغ سکونت گیر [ید] و از هر کجای آن خواهید فراوان بخورید و [لی] به این درخت نزدیک نشوید، که از ستمکاران خواهید بود.» (۳۵) پس شیطان هر دو را از آن بلغزانید و از آنچه در آن بودند ایشان را به درآورد و فرمودیم: «فرود آیید، شما دشمن همدیگرید و برای شما در زمین قرارگاه، و تا چندی برخورداری خواهد بود.» (۳۶)
و گفتیم: ای آدم، تو و همسرت در این باغ ساکن شوید و از (میوه و نعمتهای) آن به فراوانی از هر جای آن که خواهید بخورید، و به این درخت (درخت گندم یا انگور یا انجیر) نزدیک نشوید که از ستمکاران خواهید بود. (۳۵) پس شیطان آن دو را از (جهت) آن درخت لغزانید، و آنها را از آنچه در آن بودند (از کرامت و نعمت) بیرون کرد و ما گفتیم: (از این مکان و منزلت، همراه شیطان) فرود آیید در حالی که برای همیشه دشمن یکدیگرید و برای شما در روی زمین قرارگاه و برخورداریی (معین) تا زمانی محدود خواهد بود. (زمان آن بر هر فرد بشر مدت عمر او، و برای مجموع نسل بشر تا انقراض جهان است.) (۳۶)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج
