سوره بقره – آیه 186
وَ إذا سَألَکَ عِبادی عَنّی فَإنّی قَریبٌ أُجیبُ دَعْوَةَ الدّاعِ إذا دَعانِ فَلْیَسْتَجیبوا لی وَ لْیُؤْمِنوا بی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدونَ (186)
و هنگامی که سؤال کردند تو را از من، پس به یقین من نزدیک هستم، جواب میدهم دعای دعا کننده را هنگامی که بخواند مرا. پس اجابت کنید برای من و ایمان آورید به من باشد که شما هدایت شوید. (186)
و اگر بندگانم مرا از تو پرسند، من نزدیک هستم و چون صاحب دعا مرا بخواند دعای او را اجابت کنم، مرا اجابت کنند و بمن مؤمن باشند، شاید بکمال [هدایت] برسند (186)
و هر گاه بندگان من، از تو در باره من بپرسند، [بگو] من نزدیکم، و دعای دعاکننده را- به هنگامی که مرا بخواند- اجابت میکنم، پس [آنان] باید فرمان مرا گردن نهند و به من ایمان آورند، باشد که راه یابند. (186)
و چون بندگان من از تو درباره من بپرسند (بگو که) من حتما (به همه) نزدیکم، دعای دعاکننده را هنگامی که مرا بخواند اجابت میکنم، پس دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان آورند، شاید که راه یابند. (186)