حدیث 878

(878، 8792 و 9380) الکافی (ح 3148): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنْ عُثْمانَ بْنِ عیسَی عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «قُلْتُ: «آیَتانِ فی کِتابِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ أطْلُبُهُما فَلا أجِدُهُما». قالَ: «وَ ما هُما؟» قُلْتُ: «قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «ادْعونی أسْتَجِبْ لَکُمْ». فَنَدْعوهُ وَ لا نَرَی إجابَةً». قالَ: «أ فَتَرَی اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ أخْلَفَ وَعْدَهُ؟» قُلْتُ: «لا!» قالَ: «فَمِمَّ ذَلِکَ؟» قُلْتُ: «لا أدْری.» قالَ: «لَکِنّی أُخْبِرُکَ. مَنْ أطاعَ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ فیما أمَرَهُ، ثُمَّ دَعاهُ مِنْ جِهَةِ الدُّعاءِ، أجابَهُ.» قُلْتُ: «وَ ما جِهَةِ الدُّعاءِ؟» قالَ: «تَبْدَأُ، فَتَحْمَدُ اللهَ وَ تَذْکُرُ نِعَمَهُ عِنْدَکَ، ثُمَّ تَشْکُرُهُ. ثُمَّ تُصَلّی عَلَی النَّبیِّ صلی‌الله‌علیه‌وآله. ثُمَّ تَذْکُرُ ذُنوبَکَ، فَتُقِرُّ بِها، ثُمَّ تَسْتَعیذُ مِنْها. فَهَذا جِهَةُ الدُّعاءِ» …».

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از عثمان عیسی از من حدثه روایت کرده است که این فرد اخیر، ابتداء مجهول است، اما به واسطه عثمان بن عیسی، توثیق می‌شود و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مرسل.

عثمان بن عیسی از کسی که برای او حدیث کرد از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «عرض کردم: «دو آیه در کتاب الله عز و جل هست. آن دو را می‌طلبم اما نمی‌یابمشان». فرمودند: «و آن دو چیست؟» عرض کردم: «کلام الله عز و جل: «ادْعونی أسْتَجِبْ لَکُمْ». پس او می‌خوانم اما اجابتی نمی‌ببینم.» فرمودند: «آیا تصور می‌کنی که الله عز و جل از وعده‌اش تخلف کند؟» عرض کردم: «خیر!» فرمودند: «پس آن از چیست؟» عرض کردم: «نمی‌دانم». فرمودند: «لیکن تو را خبر کنم. هر که الله عز و جل را در آن‌چه او امر نموده، اطاعت کند، سپس او را به جهت خواندن، بخواند، اجابت می‌شود.» عرض کردم: «جهت خواندن چیست؟» فرمودند: «آغاز می‌کنی، پس الله را حمد می‌گویی و نعمت‌هایش را در نزدت می‌شمری، سپس او را شکر می‌گزاری. سپس بر نبی صلی‌الله‌علیه‌وآله صلوات می‌فرستی. سپس گناهانت را یاد می‌کنی و به آن‌ها اقرار می‌نمایی، سپس از آن‌ها پناه می‌جویی. پس این جهت خواندن است.» …».