سوره انعام – آیه 1

به نام اللهِ (همگان را) بسیار بخشندهِ (مؤمنان را به صورت خاص) همیشه بخشاینده. (مطلق) ستایش برای الله، آن که خلق کرد آسمان‌ها و زمین را و قرار داد ظلمات و نور را، سپس کسانی که کفر ورزیدند به پروردگارشان معادل قرار می‌دهند (برای او). (1)

بنام خدای رحمان رحیم
ستایش خاص خدای یکتاست، که آسمانها و زمین را آفرید و تاریکیها و روشنی پدید کرد و باز کسانی که کافر شده‏اند، بپروردگار خویش [جز او را] برابر میکنند (1)

به نام خداوند رحمتگر مهربان
ستایش خدایی را که آسمانها و زمین را آفرید، و تاریکیها و روشنایی را پدید آورد. با این همه کسانی که کفر ورزیده‏اند، [غیر او را] با پروردگار خود برابر می‏کنند. (1)

به نام خداوند بخشنده مهربان
ستایش و سپاس از آن خدایی است که آسمان‏ها و زمین را بیافرید و تاریکی‏ها و روشنی را پدید آورد، باز هم (با گواهی آفرینشی با این عظمت بر توحید ذات و انحصار این اقتدار) کسانی که کفر ورزیدند برای پروردگارشان شریک و همتا قرار می‏دهند. (1)