سوره نحل – آیه ۱۰۶ تا ۱۱۰

کسی که کفر ورزد به الله از بعد ایمانش، مگر کسی که اکراه دارد و قلبش مطمئن است به ایمان، و لیکن کسی که گشاده شود به کفر سینه‌اش، پس بر آن‌ها است غضبی از جانب الله و برای آن‌ها عذاب بسیار بزرگی است. (۱۰۶) آن به این سبب است که دوستی گزیدند حیات دنیا را بر آخرت و این‌که الله هدایت نمی‌کند قوم کافران را. (۱۰۷) آن‌ها کسانی هستند که مهر نهاد الله بر قلب‌هایشان و گوش‌هایشان و چشم‌هایشان و آن‌ها، (هم) آن‌ها غافلان هستند. (۱۰۸) بدوم شک این‌که آن‌ها در آخرت، آن‌ها زیان‌کاران هستند. (۱۰۹) سپس به یقین پروردگارت برای کسانی که هجرت کردند از بعد آن‌که امتحان شدند، سپس جهاد کردند و صبر پیشه نمودند، به یقین پروردگارن از بعد آن، قطعاً بسیار پوشش دهنده (اعمال) (مؤمنان را به صورت خاص) همیشه بخشاینده (۱۱۰)

و هر که از پس ایمان آوردنش منکر خدا شود، نه آنکه مجبور شده و دلش بایمان قرار دارد، بل آنکه سینه بکفر گشاید، قرین خشم خدایند و عذابی بزرگ دارند (۱۰۶) چنین است زیرا آنها زندگی این دنیا را از آخرت بیشتر دوست داشته‏اند و خدا گروه کافران را هدایت نمیکند(۱۰۷) همان کسانند که خدا بر دلهایشان و گوششان و دیدگانشان مهر نهاده و آنها، خودشان، بیخبرانند (۱۰۸) و بی گفتگو آنها در آخرت، خودشان، زیانکارانند (۱۰۹) و نیز پروردگارت نسبت بآنها که پس از تحمل محنت، مهاجرت کرده‏اند، آنگاه جهاد کرده‏اند و صبوری پیشه کرده‏اند، پروردگارت از پس آن، آمرزگار است و رحیم (۱۱۰)

هر کس پس از ایمان آوردن خود، به خدا کفر ورزد [عذابی سخت خواهد داشت‏] مگر آن کس که مجبور شده و [لی‏] قلبش به ایمان اطمینان دارد. لیکن هر که سینه‏اش به کفر گشاده گردد خشم خدا بر آنان است و برایشان عذابی بزرگ خواهد بود، (۱۰۶) زیرا آنان زندگی دنیا را بر آخرت برتری دادند و [هم‏] اینکه خدا گروه کافران را هدایت نمی‏کند. (۱۰۷) آنان کسانی‏اند که خدا بر دلها و گوش و دیدگانشان مهر نهاده و آنان خود غافلانند. (۱۰۸) شک نیست که آنها در آخرت همان زیانکارانند. (۱۰۹) با این حال، پروردگار تو نسبت به کسانی که پس از [آن همه‏] زجر کشیدن، هجرت کرده و سپس جهاد نمودند و صبر پیشه ساختند، پروردگارت [نسبت به آنان‏] بعد از آن [همه مصایب‏] قطعا آمرزنده و مهربان است. (۱۱۰)

کسانی که پس از ایمانشان، به خدا کفر ورزند (نه هر کافر) بلکه آنان که سینه خود به کفر خرسند و گسترده کنند بر آنها غضبی از سوی خداوند است و عذابی بزرگ دارند، مگر کسی که (به گفتار کفر) مجبور شود در حالی که قلبش مطمئن به ایمان باشد (که مورد غضب خدا نیست). (۱۰۶) این (غضب) از آن روست که آنان زندگی دنیا را بر آخرت برگزیدند و از آن روست که خداوند گروه کافران را (پس از اتمام حجت) هدایت نمی‏کند. (۱۰۷) آنهایند کسانی که خداوند بر دل‏ها و گوش و چشمانشان مهر (نافهمی و شقاوت) نهاده و آنها همان غافلانند. (۱۰۸) و بی‏تردید آنها در آخرت همان زیانکارانند. (۱۰۹) آن گاه بی‏شک پروردگار تو نسبت به کسانی که پس از آنکه (از کفار) شکنجه دیدند هجرت کردند، سپس جهاد نمودند و صبر کردند، پروردگار تو پس از آن (مصیبت‏ها، در حق آنان) بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۱۰)