سوره ابراهیم – آیات 10 تا 12
قالَتْ رُسُلُهُمْ أ فی اللّهِ شَکٌّ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأرْضِ یَدْعوکُمْ لِیَغْفِرَ لَکُمْ مِنْ ذُنوبِکُمْ وَ یُؤَخِّرَکُمْ إلی أجَلٍ مُسَمًّی قالوا إنْ أنْتُمْ إلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنا تُریدونَ أنْ تَصُدّونا عَمّا کانَ یَعْبُدُ آباؤُنا فَأْتونا بِسُلْطانٍ مُبینٍ (10) قالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إنْ نَحْنُ إلاَّ بَشَرٌ مِثْلُکُمْ وَ لکِنَّ اللّهَ یَمُنُّ عَلی مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ ما کانَ لَنا أنْ نَأْتیَکُمْ بِسُلْطانٍ إلاَّ بِإذْنِ اللّهِ وَ عَلَی اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنونَ (11) وَ ما لَنا ألاَّ نَتَوَکَّلَ عَلَی اللّهِ وَ قَدْ هَدانا سُبُلَنا وَ لَنَصْبِرَنَّ عَلی ما آذَیْتُمونا وَ عَلَی اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلونَ (12)
گفتند سولانشان: «آیا در الله شکی است؟ شکافنده آسمانها و زمین؟ دعوت میکند شما را پوشش دهد بر شما از گناهانتان و تأخیر میاندازد شما را به سوی مهلتی نشانشده.» گفتند: «نیستید شما مگر بشری مثل ما، میخواهید که جلوگیری کنید ما را از آنچه بندگی میکردند بزرگان (نیاکان و پدران) ، پس بیاورید ما را دلیلی (تسلطی) آشکار». (10) گفتند به آنها رسولانشان: «نیستیم ما مگر بشری مانند شما، ولکن الله منت مینهد بر هر کس بخواهد از بندگانش و نباشد برای ما که بیاوریم شما را دلیلی (سلطهای) مگر به اذن الله و بر الله پس توکل میکنند مؤمنان ». (11) و چه شده است ما را که توکل نکنیم بر الله، در حالیکه به تحقیق هدایت کرد ما را (بر) راههایمان؟ و قطعاً صبر میکنیم بر آنچه اذیت میکنید ما را و بر الله پس توکل میکنند متولان. (12)
پیمبرانشان گفتند: مگر در باره خدای یکتا، ایجاد کننده آسمانها و زمین، شکی هست، شما را دعوت میکند تا گناهانتان را بیامرزد و تا مدتی معلوم نگاهتان دارد. گفتند: شما جز بشری همانند ما نیستید که میخواهید از خدایانی که پدرانمان میپرستیدهاند منصرفمان کنید پس برای ما دلیلی روشن بیارید ( 10) پیمبرانشان گفتندشان ما جز بشری همانند شما نیستیم ولی خدا بهر کس از بندگان خویش بخواهد منت مینهد و ما حق نداریم جز باذن خدا دلیلی برای شما بیاریم و مؤمنان باید بخدا توکل کنند (11) چرا بخدا که براههایمان هدایتمان کرده توکل نکنیم. براستی بر آزارها که بما میکنید صبر میکنیم و توکل کنان باید بخدا توکل کنند (12)
پیامبرانشان گفتند: «مگر در باره خدا- پدید آورنده آسمانها و زمین- تردیدی هست؟ او شما را دعوت میکند تا پارهای از گناهانتان را بر شما ببخشاید و تا زمان معینی شما را مهلت دهد.» گفتند: «شما جز بشری مانند ما نیستید. میخواهید ما را از آنچه پدرانمان میپرستیدند باز دارید. پس برای ما حجتی آشکار بیاورید.» (10) پیامبرانشان به آنان گفتند: «ما جز بشری مثل شما نیستیم. ولی خدا بر هر یک از بندگانش که بخواهد منت مینهد، و ما را نرسد که جز به اذن خدا برای شما حجتی بیاوریم، و مؤمنان باید تنها بر خدا توکل کنند.» (11) و چرا بر خدا توکل نکنیم و حال آنکه ما را به راههایمان رهبری کرده است؟ و البته ما بر آزاری که به ما رساندید شکیبایی خواهیم کرد، و توکل کنندگان باید تنها بر خدا توکل کنند. (12)
فرستادگان آنها گفتند: آیا در خدایی که آفریننده آسمانها و زمین است شکی است؟! او شما را میخواند تا از برخی از گناهانتان درگذرد و شما را تا مدت معینی (از عمر) مهلت دهد؟! گفتند: شما جز بشری همانند ما نیستید، میخواهید ما را از آنچه پدرانمان میپرستیدند بازدارید، پس برای ما برهان روشنی (غیر از این که دارید) بیاورید. (10) فرستادگانشان به آنها گفتند: (آری) ما جز بشری به مانند شما نیستیم، و لکن خداوند بر هر کس از بندگانش که بخواهد منیت مینهد (و او را به رسالت برمیگزیند)، و ما را نرسد و عقلا ممکن نباشد که هیچ برهانی (و معجزی) جز به فرمان و اراده او برای شما بیاوریم و مؤمنان باید تنها بر خدا توکل نمایند. (11) و ما را چیست که بر خدا توکل نکنیم در حالی که ما را به راههای (کمالات دنیا و آخرت) خودمان هدایت نموده؟! و یقینا بر اذیت و آزاری که بر ما روا میدارید صبر خواهیم نمود، و توکل کنندگان باید تنها بر خدا توکل کنند. (12)