سوره ابراهیم – آیه 3 و 4

کسانی که دوست می‌دارند زندگی نزدیک‌تر (دنیا) را بر آخرت و جلوگیری می‌کنند از راه الله و طلب می‌کنند آن را کجی، آن‌ها در گمراهی دور و درازی هستند (3) و نفرستادیم از رسولی، مگر به زبان قومش تا آشکار کند برای آن‌ها، پس گمراه می‌گذارد الله هر کس را می‌خواهد و هدایت می‌کند هر کس را می‌خواهد و او همیشه با عزت همیشه حکیم است. (4)

کسانی که زندگی این دنیا را بیش از آخرت دوست دارند و از راه خدا بگردانند و آنرا منحرف خواهند، آنها در ضلالتی دورند (3) هیچ پیمبری نفرستادیم مگر بزبان قومش تا برای‏شان بیان کند و خدا هر که را خواهد گمراه کند و هر که را خواهد هدایت کند که او نیرومند و فرزانه است (4)

همانان که زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح می‏دهند و مانع راه خدا می‏شوند و آن را کج می‏شمارند. آنانند که در گمراهی دور و درازی هستند. (3) و ما هیچ پیامبری را جز به زبان قومش نفرستادیم، تا [حقایق را] برای آنان بیان کند. پس خدا هر که را بخواهد بی‏راه می‏گذارد و هر که را بخواهد هدایت می‏کند، و اوست ارجمند حکیم. (4)

همانها که زندگی دنیا را دوست دارند و بر آخرت ترجیح می‏دهند و (مردم را) از راه خدا بازمی‏دارند و آن را کج و منحرف می‏طلبند (قوانین آن را منحرف معرفی می‏کنند و مردم را از آن منحرف می‏سازند) آنان در گمراهی دور و درازی هستند. (3) و ما هیچ رسولی را جز به زبان قومش نفرستادیم (هر چند شعاع نبویتش بر اهل زبان‏های دیگر گسترده باشد) تا (حقایق را) برای آنان بیان کند پس خداوند هر که را بخواهد (از آنان که حجت را نپذیرفته‏اند) در گمراهی رها می‏کند و هر که را بخواهد (پس از پذیرش حجیت، به سوی کمالات) هدایت می‏کند. و اوست مقتدر غالب و دارای حکمت (در نظام تشریع و تکوین). (4)