لَقَدْ تابَ اللّهُ عَلَی النَّبیِّ وَ الْمُهاجِرینَ وَ الْأنْصارِ الَّذینَ اتَّبَعوهُ فی ساعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ ما کادَ یَزیغُ قُلوبُ فَریقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تابَ عَلَیْهِمْ إنَّهُ بِهِمْ رَؤُفٌ رَحیمٌ (۱۱۷)
قطعاً به تحقیق توبه پذیرفت الله بر نبی و مهاجران و انصار، کسانی که تبعیت کردند او را در زمان سختی از بعد آنکه نزدیک بود منحرف شود قلب‌های گروهی از آنها، سپس توبه پذیرفت بر آنها، به یقین او به آنها بسیار دلسوز (مؤمنان را به صورت خاص) همیشه بخشاینده است. (۱۱۷)
خدا پیمبر و مهاجران و انصار را بخشید. همان کسان که هنگام سختی از پس آنکه نزدیک بود دلهای گروهی از آنها بگردد، وی را پیروی کردند، بخشیدشان که خدا با آنها مهربان است و رحیم (۱۱۷)
به یقین، خدا بر پیامبر و مهاجران و انصار که در آن ساعت دشوار از او پیروی کردند ببخشود، بعد از آنکه چیزی نمانده بود که دلهای دستهای از آنان منحرف شود. باز برایشان ببخشود، چرا که او نسبت به آنان مهربان و رحیم است. (۱۱۷)
البته خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که به هنگام دشواری (در سفر جنگ تبوک) از او پیروی کردند عطف توجه نمود و توبه آنها را پذیرفت، پس از آنکه نزدیک بود دلهای گروهی از آنها (از فرمان پیامبر) منحرف شود (که چرا به جنگ نابرابر در عدیه و عدیه اقدام کنیم)، سپس بر آنها به رحمت خود رجوع کرد، که همانا او به آنها رئوف و مهربان است. (۱۱۷)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج
