وَ عَلَی الثَّلاثَةِ الَّذینَ خُلِّفوا حَتَّی إذا ضاقَتْ عَلَیْهِمُ الْأرْضُ بِما رَحُبَتْ وَ ضاقَتْ عَلَیْهِمْ أنْفُسُهُمْ وَ ظَنّوا أنْ لا مَلْجَأ مِنَ اللّهِ إلاَّ إلَیْهِ ثُمَّ تابَ عَلَیْهِمْ لِیَتوبوا إنَّ اللّهَ هُوَ التَّوّابُ الرَّحیمُ (۱۱۸)
و بر سه کسانی که تخلف کردند تا هنگامی که تنگی کرد بر آنها زمین به آنچه گسترده بود و تنگی کرد بر آنها جانهایشان و گمان بردند که پناهگاهی نیست از الله مگر به سوی او، سپس توبه پذیرفت بر آنها تا توبه کنند. به یقین الله، او است بسیار توبه پذیر (مؤمنان را به صورت خاص) همیشه بخشاینده. (۱۱۸)
و آن سه تن که جا مانده بودند و وقتی که زمین با همه فراخی بر آنها تنگ شد و از خویش بتنگ آمدند و بدانستند که از خدا، جز بسوی او پناهی نیست بخشیدشان تا به خدا بازگردند که خدا بخشنده است و رحیم (۱۱۸)
و [نیز] بر آن سه تن که بر جای مانده بودند، [و قبول توبه آنان به تعویق افتاد] تا آنجا که زمین با همه فراخیاش بر آنان تنگ گردید، و از خود به تنگ آمدند و دانستند که پناهی از خدا جز به سوی او نیست. پس [خدا] به آنان [توفیق] توبه داد، تا توبه کنند. بی تردید خدا همان توبهپذیر مهربان است. (۱۱۸)
و نیز بر آن سه نفری که (از همراهی با سپاه تبوک) واپس نهاده شدند (و به دستور پیامبر صلیی اللییه علیه و آله مردم با آنان قطع رابطه کردند) تا آن گاه که روی زمین با همه پهناوریش بر آنها تنگ شد و دلهایشان از خودشان به تنگ آمد و دانستند که هیچ پناهگاهی (در فرار) از خدا جز به سوی او نیست، سپس خدا بر آنها به رحمت خود بازگشت تا توبه کنند و بازگردند، که همانا خدا خود بسیار عطوف و توبهپذیر و مهربان است. (۱۱۸)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج