سوره انعام – آیه ۱۲۸

وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمیعاً یا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَکْثَرْتُمْ مِنَ الْإنْسِ وَ قالَ أوْلیاؤُهُمْ مِنَ الْإنْسِ رَبَّنا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنا بِبَعْضٍ وَ بَلَغْنا أجَلَنا الَّذی أجَّلْتَ لَنا قالَ النّارُ مَثْواکُمْ خالِدینَ فیها إلاَّ ما شاءَ اللّهُ إنَّ رَبَّکَ حَکیمٌ عَلیمٌ (۱۲۸)

و زمانی که محشور می‌کند آن‌ها را همگی: «ای گروه جن! به تحقیق کثرت جستید از انسان» و گویند دوستانشان از انسان: «پروردگارا! استفاده بردیم بعض ما به بعضی (دیگر) و برسان ما را مهلتمان که مهلت قرار دادی برای ما.» (الله) گوید: «آتش جایگاه شما است، جاودانگان در آن هستید، مگر آن‌که بخواهد الله، به یقین پروردگارتان همیشه با حکمت همیشه عالم است.» (۱۲۸)

روز که همگی را فراهم کند (و گوید) ای گروه جنیان! از آدمیان [تابعان‏] بسیار یافتید، دوستان ایشان از آدمیان گویند: پروردگارا ما از یکدیگر برخوردار شده‏ایم و بمدتی که برای ما تعیین کرده بودی رسیده‏ایم، گوید: جای شما جهنم است که در آن جاوید باشید مگر آنچه خدا خواهد، که پروردگار تو فرزانه است و دانا. (۱۲۸)

و [یاد کن‏] روزی را که همه آنان را گرد می‏آورد [و می‏فرماید:] «ای گروه جنیان، از آدمیان [پیروان‏] فراوان یافتید.» و هواخواهان آنها از [نوع‏] انسان می‏گویند: «پروردگارا، برخی از ما از برخی دیگر بهره برداری کرد، و به پایانی که برای ما معین کردی رسیدیم.» [خدا] می‏فرماید: «جایگاه شما آتش است در آن ماندگار خواهید بود، مگر آنچه را خدا بخواهد [که خود تخفیف دهد] آری، پروردگار تو حکیم داناست.» (۱۲۸)

و (به یاد آر) روزی که (خداوند) همه آنان (انسان‏ها و شیاطین) را گرد می‏آورد (و می‏گوید) ای گروه شیاطین، از انسان‏ها فراوان بهره بردید (بسیاری از آنها را پیرو خود نمودید)، و دوستان آنها از انسان‏ها گویند: پروردگارا، ما دو طایفه برخی از برخی استفاده بردیم (آنها لذت اغواء انبوه انسان‏ها را بردند و ما لذت هوسرانی به راهنمایی آنها را) و به آن مدت (از عمر و آن حدی از شقاوت) که برای ما تعیین کرده بودی رسیدیم. (خداوند) می‏گوید: آتش جایگاه شماست که جاودانه در آن باشید مگر آنکه خدا بخواهد (که خلود نباشد لکن اراده نخواهد کرد) همانا پروردگار تو با حکمت و داناست (می‏داند که را عذاب کند و چقدر عذاب کند). (۱۲۸)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه