سوره انعام _ آیه 80
وَ حاجَّهُ قَوْمُهُ قالَ أ تُحاجّونّی فی اللّهِ وَ قَدْ هَدانِ وَ لا أخافُ ما تُشْرِکونَ بِهِ إلاَّ أنْ یَشاءَ رَبّی شَیْئاً وَسِعَ رَبّی کُلَّ شَیْءٍ عِلْماً أ فَلا تَتَذَکَّرونَ (80)
و محاجه کردند او را قومش، گفت: «آیا محاجه میکنید مرا درباره الله، در حالی که به تحقیق هدایت کرد مرا و پروا نمیکنم آنچه را شرک میورزید به آن، مگر آنکه بخواهد پروردگارم چیزی را، وسعت گرفته پروردگارم هر چیزی را علمش، آیا متذکر نمیشوید؟» (80)
و قومش با او محاجه کردند، گفت: چرا در باره خدای یکتا که مرا هدایت کرده با من محاجه میکنید من از آنچه با او شریک میانگارید بیم ندارم، مگر پروردگارم چیزی بخواهد، که دانش پروردگار من همه چیز را فرا گرفته. پس چرا پند نمیگیرید (80)
و قومش با او به ستیزه پرداختند. گفت: «آیا با من در باره خدا محاجه میکنید و حال آنکه او مرا راهنمایی کرده است؟ و من از آنچه شریک او میسازید بیمی ندارم، مگر آنکه پروردگارم چیزی بخواهد. علم پروردگارم به هر چیزی احاطه یافته است. پس آیا متذکر نمیشوید؟» (80)
و قوم او با وی (درباره توحید) به جدال و ستیز برخاستند، گفت: آیا با من درباره خدا مجادله میکنید در حالی که او مرا (به یقین علمی و عینی) هدایت نموده؟ و من از آنچه شما شریک او میسازید نمیهراسم، جز آنکه پروردگارم (درباره من) چیزی بخواهد دانش خداوند همه چیز را فرا گرفته است، آیا متذکر نمیشوید؟! (80)