سوره مائده – آیه 64
وَ قالَتِ الْیَهودُ یَدُ اللّهِ مَغْلولَةٌ غُلَّتْ أیْدیهِمْ وَ لُعِنوا بِما قالوا بَلْ یَداهُ مَبْسوطَتانِ یُنْفِقُ کَیْفَ یَشاءُ وَ لَیَزیدَنَّ کَثیراً مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ طُغْیاناً وَ کُفْراً وَ ألْقَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إلی یَوْمِ الْقیامَةِ کُلَّما أوْقَدوا ناراً لِلْحَرْبِ أطْفَأها اللّهُ وَ یَسْعَوْنَ فی الْأرْضِ فَساداً وَ اللّهُ لا یُحِبُّ الْمُفْسِدینَ (64)
و گفتند یهود: «دست الله بسته شده است.» بسته شده دستهایشان و لعن می‌شوند به (واسطه) آنچه گفتند. بلکه دو دست او گشاده است، انفاق میکند آن‌گونه که می‌خواهد و قطعاً می‌افزایدشان بسیاری از آنها را، آنچه نازل شده به سوی تو از پروردگارت، طغیانی و کفری و القا می‌کنیم بین آنها دشمنی و بغض‌ها را تا زمان قیامت. هرگاه برافروختند آتشی برای جنگ، خاموش کرد آن را الله و سعی می‌کنند در زمین فساد را، در حالی که الله دوست نمی‌دارد فسادگران را. (64)
یهودان گویند: دست خدا بسته است. دستهایشان بسته باد، و بسزای این ناروا که گویند لعنت شوند [چنین نیست] بلکه دو دست [رحمت] او گشوده است و چنانکه بخواهد روزی میدهد. آنچه بر تو نازل شده سرکشی و انکار بسیاری از آنها را فزون میکند، میان آنها تا روز قیامت، دشمنی و کینه افکندهایم. هرگاه آتش جنگی افروختهاند خدا آنرا فرو نشانیده است، در زمین بفساد میکوشند و خدا منافقان را دوست ندارد (64)
و یهود گفتند: «دست خدا بسته است.» دستهای خودشان بسته باد. و به [سزای] آنچه گفتند، از رحمت خدا دور شوند. بلکه هر دو دست او گشاده است، هر گونه بخواهد میبخشد. و قطعا آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو فرود آمده، بر طغیان و کفر بسیاری از ایشان خواهد افزود، و تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم. هر بار که آتشی برای پیکار برافروختند، خدا آن را خاموش ساخت. و در زمین برای فساد میکوشند. و خدا مفسدان را دوست نمی‌دارد. (64)
و یهود گفتند: دست خدا در بند است (هم در مرحله تشریع و از این روست که احکام دین چه در تورات و غیر آن قابل نسخ نیست، و هم در انفاق به مردم، و گرنه چرا مؤمنان همه فقیرند و خود از مردم وام می‌خواهد) دستهای خودشان در بند باد و به سزای گفتارشان از رحمت خدا دور باشند! بلکه هر دو دست (قدرت) او همواره باز است و قدرت کامله او همیشه محفوظ است (احکام و شرایع را نسخ میکند و نسبت به دوستان و دشمنان، در دنیا و در آخرت) هر گونه اراده نماید انفاق میکند. و حتما آنچه به سوی تو از جانب پروردگارت نازل شده بر سرکشی و کفر بسیاری از آنان خواهد افزود. و ما میان آنان (یهود و نصاری و فرقههای آنها با یکدیگر) تا روز قیامت دشمنی و کینه افکندهایم هر بار آتشی را برای جنگ (با مسلمانان) افروختند خداوند آن را خاموش نمود. و آنها در روی زمین راه فساد میپویند، و خداوند مفسدان را دوست ندارد. (64)