إنّی أُریدُ أنْ تَبوءَ بِإثْمی وَ إثْمِکَ فَتَکونَ مِنْ أصْحابِ النّارِ وَ ذلِکَ جَزاءُ الظّالِمینَ (۲۹)
به یقین من میخواهم که قرین شوی به گناه من و گناه خودت، پس باشی از همنشینان آتش و آن است مجازات ظالمان.» (۲۹)
میخواهم، گناه من و گناه خویش را ببری و جهنمی شوی که سزای ستمکاران چنین است (۲۹)
«من میخواهم تو با گناه من و گناه خودت [به سوی خدا] بازگردی، و در نتیجه از اهل آتش باشی، و این است سزای ستمگران.» (۲۹)
من میخواهم (سبقت نکنم) تا تو با گناه (کشتن من و دیگر گناهان) من و گناهان خود (به نزد خدا) بازگردی و از دوزخیان باشی، و این است کیفر ستمکاران. (۲۹)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج