لا خَیْرَ فی کَثیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إلاَّ مَنْ أمَرَ بِصَدَقَةٍ أوْ مَعْروفٍ أوْ إصْلاحٍ بَیْنَ النّاسِ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ فَسَوْفَ نُؤْتیهِ أجْراً عَظیماً (۱۱۴)
نیست خیری در بسیاری از نجواهای آنها، مگر آنچه امر کند به صدقهای یا معروفی یا اصلاح بین مردم و کسی که انجام میدهد آن را پیروی کرده رضایتهای الله را، پس به زودی میدهیم او را اجری بسیار بزرگ. (۱۱۴)
در غالب آهسته گفتنشان خیری نباشد مگر آنکه بصدقه دادنی یا نکویی کردنی یا اصلاح میان مردم، فرمان دهد و هر که بطلب رضای خدا چنین کند، پاداشی بزرگ باو خواهیم داد (۱۱۴)
در بسیاری از رازگوییهای ایشان خیری نیست، مگر کسی که [بدین وسیله] به صدقه یا کار پسندیده یا سازشی میان مردم، فرمان دهد. و هر کس برای طلب خشنودی خدا چنین کند، به زودی او را پاداش بزرگی خواهیم داد. (۱۱۴)
در بسیاری از رازگویی و سخنان در گوشی آنها خیری نیست، جز (رازگویی) آنهایی که دستور صدقه یا کار نیک یا اصلاح در میان مردم دهند و هر که برای طلب خشنودی خداوند چنین کند به زودی او را پاداشی بزرگ خواهیم داد. (۱۱۴)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج