حدیث 2700
(2700) التهذیب (ج 3، ح 524)، الإستبصار (ج 1، ح 826) و الخصال (ج 2، ص 403): أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ الْمُغیرَةِ عَنْ إسْماعیلَ بْنِ أبی‌زیادٍ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أبیهِ علیه‌السلام قالَ: «سَبْعَةٌ لا یُقَصِّرونَ الصَّلاةَ. الْجابی یَدورُ فی جِبایَتِهِ وَ الْأمیرُ الَّذی یَدورُ فی إمارَتِهِ وَ التّاجِرُ الَّذی یَدورُ فی تِجارَتِهِ مِنْ سوقٍ إلَی سوقٍ وَ الرّاعی وَ الْبَدَویُّ الَّذی یَطْلُبُ مَواضِعَ الْقَطْرِ وَ مَنْبِتَ الشَّجَرِ وَ الرَّجُلُ یَطْلُبُ الصَّیْدَ یُریدُ بِهِ لَهْوَ الدُّنْیا وَ الْمُحارِبُ الَّذی یَقْطَعُ السَّبیلَ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الاإستبصار به احمد بن محمد که یا ابن عیسی الاشعری است، یا ابن خالد البرقی که هر دو طریق معتبر درجه یک است، از محمد بن عیسی بن عبید از عبدالله بن مغیره از اسماعیل بن مسلم السکونی که اگر احمد بن محمد، ابن خالد البرقی هم باشد که از ثقات مشروطی است، مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را از جعفر بن علی بن حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره از جدش، حسن بن علی از جدش، عبدالله بن مغیره به باقی سند روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف أو موثق.
ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام از پدرشان (روایت) فرمودند: «هفت تا نماز را کوتاه نمی‌کنند. مأمور مالیات که در منطقه مالیت گیریش دور می‌زند و امیری که در منطقه تحت امارتش می‌چرخد و تاجری که در تجارتش از بازاری به سوی بازار دیگر می‌گردد و چوپان و کوچ‌نشینی که مواضع آب و رویشگاه درختان را می‌جوید و فردی که صید را طلب می‌کند، (البته) به آن سرگرمی دنیوی را می‌خواهد و جنگ‌جویی که راه می‌گیرد.»