سوره نساء – آیه ۱

به نام اللهِ (همگان را) بسیار بخشندهِ (مؤمنان را به صورت خاص) همیشه بخشاینده. ای مردم! تقوا پیشه کنید پروردگارتان را، آن که خلق کرد شما را از نفسی واحد و خلق کرد از آن زوجش را و پراکنده کرد از آن دو مردان بسیاری و زنانی و تقوا پیشه کنید الله را آن‌که درخواست می‌کنید یک‌دیگر را به (نام) او و (از قطع رابطه با) خویشاوندان (نیز پروا کنید). به یقین الله باشد بر شما مراقبی. (۱)

بنام خدای رحمان رحیم

ای مردمان! بترسید از پروردگارتان، که شما را از یک تن آفرید و همسرش را از او آفرید و از آنها مردان بسیار پدید کرد و زنان. بترسید از خدایی که بنام وی از همدیگر تقاضا میکنید، و از [بریدن‏] خویشاوندیها، که خدا مراقب شماست (۱)

به نام خداوند رحمتگر مهربان

ای مردم، از پروردگارتان که شما را از «نفس واحدی» آفرید و جفتش را [نیز] از او آفرید، و از آن دو، مردان و زنان بسیاری پراکنده کرد، پروا دارید و از خدایی که به [نام‏] او از همدیگر درخواست می‏کنید پروا نمایید و زنهار از خویشاوندان مبرید، که خدا همواره بر شما نگهبان است. (۱)

به نام خداوند بخشنده مهربان

ای مردم، از پروردگارتان پروا کنید، آن خدایی که شما را از یک نفس بیافرید (از یک جاندار که او را از خاک و گل به نحو نخستین پدیده اعجازی، به نام آدم و انسان و بشر پدید آورد) و از جنس او (به همان گونه اعجازی) جفت او را آفرید (و میانشان عقد زوجیت بست) و از آن دو تن (به وسیله ازدواج برادر با خواهر در نخستین نسل آنان طبق تشریع اویلی یا اضطراری، و یا نازل کردن پسران بهشتی برای دختران، و دختران بهشتی برای پسرانشان) مردان و زنان بسیاری را منتشر و پراکنده نمود و از خدایی که به نام او از یکدیگر درخواست می‏کنید و از (بریدن و قطع رابطه با) خویشاوندان پروا کنید، که همانا خداوند پیوسته بر شما مراقب و نگهبان است. (۱)