حدیث ۲۰۷۷

(۲۰۷۷ و ۲۰۸۰) الکافی (ح ۱۹۷۴) و الزهد (ص ۳۹): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ جَمیلِ بْنِ دَرّاجٍ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنْ قَوْلِ اللهِ جَلَّ ذِکْرُهُ: «وَ اتَّقوا اللهَ الَّذی تَسائَلونَ بِهِ وَ الْأرْحامَ إنَّ اللهَ کانَ عَلَیْکُمْ رَقیباً»». قالَ: «فَقالَ: «هیَ أرْحامُ النّاسِ. إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ أمَرَ بِصِلَتِها وَ عَظَّمَها. أ لا تَرَی أنَّهُ جَعَلَها مِنْهُ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر ازجمیل بن دراج روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
حسین بن سعید الاهوازی نیز شبیه این حدیث را از ابن ابی‌عمیر به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن کالصحیح.

جمیل بن دراج روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله جل ذکره: «وَ اتَّقوا اللهَ الَّذی تَسائَلونَ بِهِ وَ الْأرْحامَ إنَّ اللهَ کانَ عَلَیْکُمْ رَقیباً» سؤال کردم.» (راوی) گوید: «پس فرمودند: «همان خویشاوندان مردم هستند. به یقین الله عز و جل امر به صله آن کرده است و آن را بزرگ داشته است. آیا نمی‌بینی که اوآن را از خودش قرار داده است.»»