حدیث ۲۰۶۵
(۲۰۶۵) علل (ج ۱، ص ۱۶): حَدَّثَنا عَلیُّ بْنُ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنی مُحَمَّدُ بْنُ أبی‌عَبْدِاللهِ الْکوفیُّ عَنْ موسَی بْنِ عِمْرانَ النَّخَعیِّ عَنْ عَمِّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ یَزیدَ النَّوْفَلیِّ عَنْ عَلیِّ بْنِ أبی‌حَمْزَةَ عَنْ أبی‌بَصیرٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «سُمّیَتِ الْمَرْأةُ مَرْأةً، لِأنَّها خُلِقَتْ مِنَ الْمَرْءِ. یَعْنی خُلِقَتْ حَوّاءُ مِنْ آدَم.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را از علی بن احمد بن محمد الدقاق از محمد بن جعفر الاسدی از موسی بن عمران النخعی از حسین بن یزید النوفلی از علی بن ابی‌حمزه البطائنی از ابوبصیر الاسدی که محمد بن جعفر الاسدی و علی بن ابی‌حمزه از ثقات مشروطی هستند که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کنند. موسی بن عمران هم از ثقات درجه دو است و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «زن، مرأة نامیده شد، چرا که از مرء (مرد) آفریده شد. یعنی حواء از آدم خلق شد.»
