حدیث ۲۰۶۴
(۲۰۶۴) علل الشرائع (ج ۱، ص ۱۶): حَدَّثَنا عَلیُّ بْنُ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ أبی‌عَبْدِاللهِ الْکوفیُّ عَنْ موسَی بْنِ عِمْرانَ النَّخَعیِّ عَنْ عَمِّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ یَزیدَ النَّوْفَلیِّ عَنْ عَلیِّ بْنِ أبی‌حَمْزَةَ عَنْ أبی‌بَصیرٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «سُمّیَتْ حَوّاءُ حَوّاءَ، لِأنَّها خُلِقَتْ مِنْ حَیٍّ. قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَ: «خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها»».
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را از علی بن احمد بن محمد الدقاق از محمد بن جعفر الاسدی از موسی بن عمران النخعی از حسین بن یزید النوفلی از علی بن ابی‌حمزه البطائنی از ابوبصیر الاسدی که محمد بن جعفر الاسدی و علی بن ابی‌حمزه از ثقات مشروطی هستند که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کنند. موسی بن عمران هم از ثقات درجه دو است و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «حواء، حواء نامیده شد، چرا که او از حی آفریده شد. الله عز و جل فرمود: «خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها»».
